Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

Κυκλοθυμικές τάσεις.


Μερικές φίλες μου χρησιμοποιούν αυτή τη λέξη και χαίρονται. Εγώ μάλλον την εννοώ και την βιώνω καθημερινά. Αυτό βλέπουν οι άλλοι σε μένα. Κυκλοθυμία και μελαγχολία. Δυστυχώς στα μάτια μου δεν κρύβεται τίποτα. Δεν έχω ούτε γαλάζια ούτε πράσινα ούτε γκρι ούτε κάτι περίεργο. Απλά καστανά μάτια, πολύ μεγάλες βλεφαρίδες, έτσι μου λένε τουλάχιστον (όταν ήμουν μικρή και με έβαφε η ξαδέρφη μου καμάρωνε για τις βλεφαρίδες μου κι εγώ χαιρόμουν που με έβαφε βέβαια, χωρίς να καταλαβαίνω τι σημασία έχει να έχεις μεγάλες βλεφαρίδες).
Και όπως έλεγα, μερικές την χρησιμοποιούν και χαίρονται. Είναι καλό να είσαι τρελή και κυκλοθυμική; Ή έστω ένα από τα δύο; Μάλλον όχι! Απλά ο κόσμος πλέον έχει ανάγκη να νιώθει διαφορετικός. Και η διαφορετικότητα βρίσκεται στα πιο ακραία συναισθήματα, στις πιο ακραίες καταστάσεις. Έτσι είναι στα πάντα extreme. Ακόμα και στα γκομενικά λένε ότι είναι ενώ μπορεί τελικά και να μην είναι. Περίεργα πράγματα.
Βρίσκεσαι λοιπόν σε μια περίεργη φάση. Δε θέλεις να εκφράσεις τις επιθυμίες σου γιατί φοβάσαι μην τις μιμηθούν κι άλλοι ή σε προλάβουν και δεν κάνεις πρώτη εσύ αυτό για το οποίο χάρηκες που το βρήκες και ένιωσες τη μοναδικότητα αυτού που σκέφτηκες. Από την μία ακούς τους αιώνιους γονείς να σου υπενθυμίζουν πως τα πράγματα είναι δύσκολα και χωρίς πτυχίο δεν κάνεις τίποτα από την άλλη καταλαβαίνεις κι εσύ η ίδια πως μπορεί να μην είσαι μόνο τρελή αλλά και ειρωνική και κακιά γιατί πλέον σου κάνουν κριτική όλοι οι γνωστοί και μη γνωστοί σου, όχι μόνο ο στενός περίγυρός σου. Εκεί είναι το σημείο που πας να κάνεις κάτι καλό για τον εαυτό σου. Να διαβάσεις για την εξεταστική. Δυστυχώς το έχεις θυμηθεί αργά. Η ύλη είναι ασύλληπτη, που λέει κι ένα φυτό στη Φιλοσοφική αλλά με τρύπα στον οφαλό κατά τα άλλα, κι εσύ αποκλείεται να προλάβεις να διαβάσεις.
Στο μεταξύ πας να πάρεις δώρο δονητή σε μια φίλη σου αλλά τελευταία στιγμή συνειδητοποιείς ότι για τους άλλους καλεσμένους θα είναι το γελάκι τους και ίσως η φίλη σου για την οποία θα το έπαιρνες να μην το ευχαριστιόταν και τόσο όσο ένα ωραίο τσαντάκι. Γι αυτό προτιμάς το ρετρό τσαντάκι που είχες σταμπάρει έτσι κι αλλιώς πριν κάτι μήνες αλλά για σένα. Ε, τώρα ήρθαν και οι εκπτώσεις ένας λόγος παρπάνω να το πάρεις.
Τελικά έχω καταλήξει.
Υπάρχουν δύο τροχιές.
όταν εσύ κινείσαι στη μία
ο υπόλοιπος κόσμος κινείται στην άλλη
όταν εσύ γελάς
οι υπόλοιποι κλαίνε
Και το αντίστροφο, άμα θες
όταν νιώθεις μοναξιά
οι άλλοι γλεντάνε
Και το αντίστροφο.
Όταν είσαι καλά μπορεί σε ένα λεπτό να γίνεις σκατά. Δε μ'αρέσει αυτή η λέξη, οπότε χάλια. Μπορεί λοιπόν να γίνεις χάλια.
Γιατί τα πράγματα δεν γίνονται πάντα όπως τα θέλουμε. Δεν μπορούμε να έχουμε ό,τι θέλουμε. Επίσης δε μπορούμε να αισθανθούμε κάτι με το ζόρι. Πολύ κτήνος ή σεξομανής αυτός που το καταφέρνει, πολύ πουτάνα αυτή που το καταφέρνει επίσης. Και με την κακή τους και με την καλή τους έννοια. Εγώ δε μπορώ. Άσε που γιατί να πιεστώ; Είμαι κυκλοθυμική, έτσι δε λένε; Θα μου περάσει, θα μου ξανάρθει, κοκ (και εκλέρ).Μιαμ. Αλλεργία στη σοκολάτα-βγάζω σπυράκια.(αίνιγμα που έλυσα έπειτα απο 6 εφηβικά χρόνια και 3 φοιτητικά).Τι μαλάκας ή-μουν. :p

Εικόνα: Ώχου μου τα πρήξατε πάλι. Φεύγω. Τα είπαμε. Την τύχη μου την σοσιαλίστρια.

2 σχόλια:

Χρήστος Α. Μιχαήλ είπε...

Δεν είναι μόνο δύο. Είναι πολλές οι τροχιές.

Καλησπέρα.

Amelie είπε...

3 στους κομήτες και στους ανθρώπους πολλές. Συνήθως σε μένα διακρίνω δύο που εναλάσσονται. Καλησπέρα:)