Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011

Νομίζω, αξίζει πολλά...

Όχι πια έρωτες
Δε σ’ αγαπάω πια
και δεν ξυπνάω μέσα στον ύπνο μου για σένα
Όχι πια έρωτες
Δεν ανυπομονώ πια να σε δω
και δίπλα σου να κοιμηθώ
Όχι πια δάκρυα
Δε ζηλεύω πια
και δε θολώνω τα γυαλιά μου πια για σένα
Όχι πια θάνατοι,
όχι πια διάβασμα με ηρεμιστικά,
όχι πια ύπνοι με τηλέφωνα ανοιχτά
Όχι πια πρόστυχα μηνύματα
Όχι πια γέλια και παιχνίδια όταν είμαστε μαζί
Όχι πια μέλισσες το βράδυ,
όχι γατάκια το πρωί
Όχι πια έρωτες
Δεν ξαναλέω πια πως συνέχεια σε σκέφτομαι,
δεν ξαναλέω πια πως σ’ αγαπώ
Όχι πια έρωτες,
γιατί εσύ το ζήτησες
και δεν μπορώ παρά να το δεχτώ
Όχι πια όνειρα
Όχι πια όνειρα πως κάποτε θα ζήσουμε μαζί
Εσύ δεν είσαι πια εδώ
κι εγώ ποτέ δε θά ’μαι εκεί
Φτηνή Ποπ για την Ελίτ
  • Κάποια σχόλια... γιατί την ίδια στιγμή που βιώνεις κάτι μπορεί να το βιώνει και κάποιος άλλος. Γιατί όταν σκέφτεσαι κάτι, κάποιοι το βάζουν στο ραδιόφωνο. Γιατί όταν δε θες να συγκινηθείς, συγκινείσαι θες δε θες.
- Το τραγούδι μοναδικό, με συντρόφευσε σε ένα δύσκολο ταξίδι χωρισμού.Όμως...ναι στους έρωτες... :)
- den xero ti einai xeirotero: na eisai to thyma i na eisai o thytis. mallon to deftero. zeis panta me tis typseis kai tin amfivolia, panta antimetopos me ton "ligo" eafto sou...
- το "πια" κρατάει μέχρι να προσφέρουμε πάλι τον ευατό μας στον άλλον γιατί δεν μας νοιάζει έαν χάσουμε τον ασφαλή και βολεμένο εαυτούλης μας.
- Όταν το λες κ το νιώθεις να ξεχύνετε απο τα βάθυ της απελπισίας σου... κρύβεσαι στην αυταπάτη οτι θα κρατήσει για πάντα...

Καλημέρα, μια όμορφη μελωδία, από την μελωδία :)

Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011

τσίκνιους!


Ωωωωω τι ωραία μέρα. Εγώ δίνω μάθημα, μερικοί ακόμα κοιμούνται, καλά κι εγώ ακόμη κοιμάμαι. Ξύπνησα με την μαμά μου να φωνάζει κλασικά (αν ήμουν άντρας της δεν θα άντεχα, κι όχι δεν σκοπεύω να γίνω έτσι, οι θεωρίες κατά μάνα κατά κύρη είναι μαλακίες), την γιαγιά μου να με ρωτάει για εκατοστή φορά αν θα έχω παρέα στην Ισπανία και να προσέχω μη με βιάσουν σε κανένα στενάκι.Καλά αυτή η γιαγιά δεν παίζεται μιλάμε. Όλοι θέλουν να με βιάσουν ή να με εκβιάσουν.  Ξύπνησα επίσης και δεν είχα καμία διάθεση να δώσω μάθημα. Ήθελα να βγω όχι επειδή ήταν τσικνοπέμπτη. Θέλω να πάω κάπου να πιω, να χορέψω, να γελάσω, να ζαλιστώ. Θέλω να ζήσω τους τελευταίους φοιτητικούς μου μήνες κι ύστερα θα δούμε για μετά που λέει κι ο Φοίβος.
Ωστόσο ξύπνησα και άκουγα ένα, γαμάουα που λέει κι ένας φίλος μου, τραγουδάκι, την έκπτωση του Κωνσταντίνου Βήτα. Το έχω ακούσει τουλάχιστον 5 φορές από το πρωί. Καλά αυτό το 5 εν τω μεταξύ δεν έχει κανένα νόημα. Γιατί μέχρι να ολοκληρωθεί το ποστ θα το έχω ακούσει άλλες 10.
Χάρηκα που σε είδα λοιπόν. Νόμιζα ότι έβλεπα ηθοποιό (τον Μάξιμο Μουμούρη) εκείνη την ώρα και είπα κάτσε μη γίνω ρεζίλι και χαιρετήσω κανέναν άκυρο.
Χάρηκα και για το μέρος. Το είχα κάψει με την Γλυφάδα φέτος. Πήρα αμάξι και πήγαινα στα σίγουρα.΄
Όσοι τσικνίσουν λοιπόν, καλά να πάθουν γιατί θα ζηλεύω τρελά. Θέλω κι εγώ!

in.gr - Με Γούντι Άλεν και «Μεσάνυχτα στο Παρίσι» ανοίγει φέτος το Φεστιβάλ των Καννών - Ειδήσεις - Πολιτισμός

Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

Film Noir

Μερικά πράγματα είναι τόσο όμορφα που, αν τα περιγράψεις ή τα μοιραστείς με άλλους, χάνουν την αξία τους.

Μερικοί άνθρωποι σημαδεύουν τόσο καλά την ζωή μας που η σκέψη τους και μόνο μας προκαλεί ανησυχία, πόσο μάλλον η παρουσία τους.

Μερικές νύχτες είναι τόσο σκοτεινές όσο και τα μέρη στα οποία "γυρίζονται" κι όσο οι άνθρωποι που τις περιβάλλουν.

Όταν ανακάλυψα που ανήκε αυτό που δε θέλω να σας πω ή έστω με ποιον είχε σχέση, ένιωσα σα να βρήκα σε ποιον ανήκει το κουτάκι που βρίσκει κι η Αμελί κάτω από το πλακάκι της στην ταινία.
Ένα μικρό δείγμα. Αν και πλέον μου φαίνεται τόσο οικείο, που θεωρώ ότι όλοι το αναγνωρίζουν.
Αρνούμαι να πιστέψω και σε άλλη σύμπτωση, φτάνει πια.

Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

Αν τα αντικείμενα είχαν ψυχή...

το ρολόι μου θα πήγαινε συνεχώς πίσω, οι νεράϊδές μου θα εβγαζαν φτερά κάθε βράδυ αφου κοιμόμουν και θα ταξίδευαν σε χώρες μαγικές, το μπουκαλάκι με το νερό θα γέμιζε νερό από την πιο δροσερή πηγή και θα επέστρεφε στο γραφείο μου, τα ρούχα μου θα πήγαιναν σε φτωχά παιδάκια και θα επέστρεφαν στην ντουλάπα όταν τα ξαναχρειαζόμουν, το μπουκάλι με το γάλα στο ψυγείο θα ήταν πάντα γεμάτο, τα αρκουδάκια θα έφευγαν απο το κρεβάτι και θα πήγαιναν την βόλτα τους, τα βιβλία θα συζητούσαν μεταξύ τους θέματα σοβαρά, ιστορικά ή κινηματογραφικά, τα κοσμήματα μου θα φοριούνταν σε κούκλες γιατί θα είχαν βαρεθεί τόσο καιρό στα κουτάκια τους, το κινητό μου θα αναπαρήγαγε κλήσεις και μηνύματα αυτού που θα ήθελε.
Αν αυτός που θέλουμε έχει ψυχή θα ερχόταν να μας αγκαλιάσει. Η ψυχή του θα μας γέμιζε παντού και πάντα με μηνύματα και αγκαλιές. Ο χρόνος θα κυλούσε σύμφωνα με τον δικό μας. Η ειλικρίνεια θα ήταν το βασικότερο συστατικό της επιτυχίας. Αν είχε ψυχή, θα είχε και "ψυχή" να αγαπήσει και να αγαπηθεί. Να γεμίσει τον κόσμο σου με όμορφα λόγια και όχι με ξερά λόγια. Η καληνύχτα του θα ήταν στολισμένη με όμορφες κουβέντες.
Αν έχεις κι εσύ έναν μικρό πρίγκιπα στο δωμάτιό σου, μην περιμένεις ποτέ να ζωντανέψει.
Οι πρίγκιπες δεν φτιάχτηκαν για την εποχή μας. Και άσε να λένε ότι φταίνε οι γυναίκες. Οι πρίγκιπες υπάρχουν μόνο στα παραμύθια. Τώρα ο πρίγκιπας έχει αμάξι όχι άλογο. Και το σκέφτεται πολύ περισσότερο, να σου πω την αλήθεια, να το πάρει απ'ότι αν είχε άλογο.

Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011

Φόβοι

1. Φοβάμαι να με λυπούνται.
2. Φοβάμαι το να νομίζουν ότι τους θέλω πολύ ή τους αγαπάω και αυτό να μην ισχύει. Κοινώς, φοβάμαι να στενοχωρώ ανθρώπους.
3. Φοβάμαι ότι ποτέ δε θα μπορέσω να αποκτήσω ένα σκύλο κατοικίδιο με τους γονείς που έχω.
4. Φοβάμαι ότι δεν θα προλάβω να πάρω πτυχίο μέχρι τον Σεπτέμβρη.
5. Φοβάμαι μήπως γίνει ένας μεγάλος πόλεμος (πολύ μεγάλος,ε?)
6. Φοβάμαι να φοβάμαι να κοιμηθώ.
7. Φοβάμαι να ερωτεύομαι.
8. Φοβάμαι να ερωτευτώ επίσης και να μην είναι ο άλλος ερωτευμένος.
9. Φοβάμαι μήπως καμιά μέρα την πατήσω με τίποτα τακούνια και με χτυπήσουν και δεν μπορώ να περπατήσω σαν άνθρωπος ως το σπίτι μου.
10. Φοβάμαι αν χαθώ με το αμάξι και μετά νιώσω άσχετη οδηγός.
Εκτός από αυτά τα βαρύνουσας σημασίας πράγματα τα οποία φοβάμαι, φοβάμαι ακόμη περισσότερο το ότι έχει αρχίσει να μου αρέσει ένα πραγματάκι που έχουμε στο ψυγείο. Πιστεύω ότι το έστειλε ο διάβολος (πράγμα του διαβόλου που λέμε). Σας το συστήνω:

Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

Σήμερα νιώθω...

ακριβώς έτσι:



Γιατί για μια γαμημένη ακόμη φορά νιώθω έτσι.
Και ξέρεις τι; Νιώθω πάλυ δυνατή κι ας είμαι έτσι. Γιατί έχω γίνει πολύ σκληρή.
όμορφη καληνύχτα :)
By the way, μ'αρέσει το blog μου και γενικά τα blogs σε μεγάλη οθόνη. Δοκιμάστε το. Δηλαδή αν μπορείτε ή αν τύχει.:p

Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011

Δυστυχώς

...μερικοί άνθρωποι δεν αλλάζουν ανάλογα με τις καταστάσεις. Παραμένουν το ίδιο σκληροί ή αφελείς. Ηθελημένα ή όχι πράττουν όπως εκείνοι θέλουν χωρίς να σκέφτονται τι πιστεύουν οι άλλοι. Και φταίνε οι άλλοι που το επιτρέπουν. Όμως τίποτα δεν πάει χαμένο. Οι προσπάθειές σου για να "εξημερώσεις" τον άλλο μπορεί να καρποφορήσουν στην επόμενη γνωριμία του. Και που ξέρεις, μπορεί κάποιος ή κάποια μετά να σε ευγνωμονεί. Από την άλλη, μήπως είναι προτιμότερο να γνωρίζεις κάποιον ή κάποια άμαθο-η σε όλα αυτά περί διαπροσωπικών σχέσεων και να καταφέρνεις εσύ να του δείχνεις πως πρέπει να φέρεται σε διαφορετικές περιπτώσεις; Κι αν δεν τα κατάφερεις;
Και ναι, νόμιζα ότι είχα ψηθεί στον τομέα των σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων κι όχι μόνο των δεσμεύσεων (λεπτή η διαφορά μεταξύ τους) αλλά μάλλον ήμουν αρκετά τυχερή ή αρκετά αναίσθητη το τελευταίο διάστημα οπότε πρέπει να ξαναρχίσω να σκέφτομαι. Είναι η αδράνεια που είχα κληρονομήσει για κάτι μήνες και πρέπει να ξεφύγω από αυτήν. Αλλά μάλλον πάω να ξεφύγω πολύ απότομα και δε θα μου βγει σε καλό.

& Η εικόνα δωράκι, κι όχι βέβαια για την περασμένη γιορτή.

Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011

Όλα αυτά που δεν φτάνουμε


... είναι εκείνα τα οποία δεν μπορούμε να δούμε.
Είτε γιατί η σκέψη μας είναι αλλού είτε γιατί το παρελθόν μας τραβάει σαν καλοφτιαγμένος παλιός μαγνήτης προς τον πόλο που θέλει.
 Όλα εκείνα που θέλουμε είναι τα πρόσωπα που θέλουμε να αγαπήσουμε, οι καταστάσεις που θέλουμε να ζήσουμε, τα φιλιά που θέλουμε να μοιραστούμε.
 Και μετά, εκείνα τα οποία δεν θέλουμε. Αλλά ανοίγουμε επιδεικτικά τα μάτια και τα κοιτάμε.
Γιατί τα κοιτάμε; Δεν μας έφτασε τόσος χαμένος χρόνος; Τόσος πόνος και τόσο κλάμα για το τίποτα.
Όταν θες να ανοίξεις τα μάτια σου και την καρδιά σου, ποτέ δε ξέρεις αν, το παράθυρο από όπου θα βγουν τα βλέμματα και τα καρδιοχτύπια, είναι ανοιχτό.
Αν το ελέγξεις χάνεις την μαγεία της στιγμής. Αν πάλι είναι κλειστό δεν έχεις χάσει.
Γιατί άνοιξες τα μάτια σου. Άνοιξες την καρδιά σου.
Κι αυτό ήταν ό,τι πιο σημαντικό είχες κάνει εδώ και καιρό. Ξέφυγες από τα όριά σου. Από εκείνα τα στενά παράθυρα που χρόνια σε έπνιγαν.
Δεν πειράζει αν δεν πιάσεις ουρανό.
Μια χαραμάδα ξέρεις πως άνοιξε.
 Έχεις κάνει την αρχή.
Είδες όλα εκείνα που δεν μπορούσες να φτάσεις.

*Νιώθουν άραγε όλοι έτσι μετά από έναν χωρισμό; Αν αγάπησαν πραγματικά κι αν δέθηκαν, ναι. Αλλά ξέχασα... δεν υπάρχουν μέτρα και σταθμά. Ο καθένας όπως μπορεί. Ο καθένας όπως δέχεται την αγάπη. Κι όπως φιλτράρει την αγάπη που δέχεται.

Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011

The Piano

Είχα συγκινηθεί πολύ όταν είδα την ταινία αυτή.

Τώρα συγκινούμαι που είχα βάλει τότε τα κλάματα στην πιο τραγική σκηνή της.

(Τώρα) θέλω να την ξαναδώ.

Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011

Όχι πάλι ημερολόγιο νοτ!

Ήταν η μέρα της απογοήτευσης. Την είχε ρωτήσει όλος ο κόσμος αν είχε πάει καλά εκτός από αυτόν που ήθελε να την ρωτήσει. Άρχιζε πάλι να ζωγραφίζει. Όχι, αυτή τη φορά δεν θα την ενδιέφερε να το χτυπήσει σε τατουάζ. Ξέρεις πως είναι να θες κάτι; Ούτε εκείνη ήξερε. Ξέρεις πως είναι να νιώθεις ότι δεν πρόκειται ποτέ να ξαναφιλήσεις κάποιον και να αισθανθείς ότι είναι το πρώτο σου φιλί; Να νιώθεις ότι η καρδιά σου πάει να σπάσει;
Κουράστηκα να γράφω ερωτικές μαλακιούλες.
Νόμιζα πως από σκληρή, σκύλα, απαράδεκτη και εγωίστρια δεν θα ξαναγινόμουν ποτέ αθώα και επιρρεπής στις κινήσεις των άλλων.
Δεν έχω καμία όρεξη. Δεν είναι ωραίο τελικά να ζεις καλές στιγμές αν είναι η επόμενη μέρα να ισοπεδώνει. Η κολλητή μου λέει ουσιαστικά ότι έτσι μου πρέπει. Και καλά λέει. Τελευταία ό,τι είχα σίγουρο και ό,τι κατακτούσα μετά μου έφευγε αστραπιαία από τη σκέψη. Νόμιζα πως τώρα δεν ήταν έτσι. Και το νομίζω. Νιώθω πολύ σίγουρη.
Τελοσπάντων. Αφήνουμε τις σκέψεις της ανόητης ονειροπόλας. Σήμερα έδινα μάθημα. Διάολε. Πόσο γλυώδεις ήταν όλοι οι επιτηρητές εκειπέρα; Πώς αντέχουν να ζουν αυτοί οι άνθρωποι; Επιμένω πως αν γίνω μεταπτυχιακή και καταλήξω έτσι καλύτερα να μην καταλήξω ποτέ μεταπτυχιακή φοιτήτρια. Ήταν περίεργο το πως σε κοιτούσαν. Σα να θέλουν να σε γαμήσουν. Σήμερα είχαμε μαζί με άλλες δύο ωραίες κοντές μελαχρινές με Louis Vuitton- ήταν ωραίες- το ξανθό σκυλί της σχολής με το μαλλί τίγρης και μία  που είχε πάει σε διαγωνισμό ομορφιάς οπότε εντάξει είχε να χαζέψει το μάτι του καθενός επιτηρητή. Και πείτε μου πως...πως μπορεί ένας άντρας μεστωμένος να ρίξει μια κοπέλα λέγοντάς της ότι έχει ντυθεί λες και πάει σε casting και να την χαρακτηρίζει madame bovary ; Γενικά, πώς μερικοί άνθρωποι είναι τόσο ανώριμοι που δεν καταλαβαίνουν ότι βρίσκονται σε πανεπιστημιακό χώρο; Φυσικά δεν έλειψαν και οι γλύτσες της σχολής. Κάποιοι απροσδιόριστου φύλου που ντρέπονται τόσο πολύ να δείξουν την σεξουαλική τους προτίμηση με αποτέλεσμα να βγάζουν μια κακία, ενώ κατ' εμέ δεν υπάρχει λόγος να ντρέπονται. Τελοσπάντων, δεν είναι της παρούσης αυτό. Ένας από αυτούς είχε το θράσσος να πει ψέματα να ξαναμπεί και να γράψει και το άλλο θέμα που είχε αφήσει αφού πρώτα βγήκε έξω κύριος να δει την απάντηση.
Έχετε δει ποτέ πως περιμένουν να μπουν στα αμφιθέατρα της φιλοσοφικής; Είναι λες και είσαι σε γήπεδο...πραγματικά. Μόνο που εδώ υπάρχουν οδηγίες.
1. Δε φοράς μπαλαρίνες εκτός κι αν θες να γίνουν μαύρες ή πουά (με πατημασιές).
2. Κάθεσαι όχι από την μεριά που είναι η πόρτα αλλά πάντα απο τα δεξιά γιατί όταν ανοίξει θα μπεις από την τρύπα που είναι το πόμολο.
3. Μην κρατάς πολλά δε θα μπεις ποτέ.
4. Μην κρατάς καφέ. Εκτός του ότι θα κατουριέσαι στην εξέταση (καλά αυτό μπορεί να είναι και δικό μου μόνο κουσούρι) θα λερωθείς σίγουρα.
5. Τρέχα και πέτα βιβλία για να πιάσεις θέσεις και για τους φίλους σου. Ω βέβαια, πρέπει να είσαι συνεργάσιμος γιατί μετά μπορεί να μη σου μιλάνε κιόλας ή να σε κατηγορούν ότι αντέγραψες ενώ μαγκιά σου, αν θέλουν ας αντιγράψουν κι αυτοί.
6. Μην κοιτάς πολύ τους επιτηρητές αν είσαι ωραία. Το ωραίος δεν μετράει. Και βασικά δεν υπάρχει καν σε αυτή τη σχολή (με ελάχιστες εξαιρέσεις).
Ναι, οκ έχει πολλά ακόμα. Αλλά προτιμώ να κοιμηθώ γιατί έχω καταντήσει ημερολόγιο

Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011

Oooo msn megales alitheies greeklish epithdes.

D.pornh toy eleoys stamata na koutoupwnesai. Xthes to riggatoni shmera psari-h apolyth ksenera.
Ο χρήστης g. s λέει

to pm sou einai xiliometra makrua
pa pa

Ο χρήστης Amelie  λέει
wraia photooo
einai proxw??xaxaxax

Ο χρήστης g. s λέει
euxaristw.
polu mprosta!
hehe

Ο χρήστης Amelie  λέε
ιnai mono pu telika ksegelasthka!
den eixame psari
xixi
laxanontolmades
puh puh

Ο χρήστης g. s λέει
puh puh
Ο χρήστης Amelie  λέει
alla tsakwthikan oi goneis mu ki efaga tus misous
puh puh

Ο χρήστης g s λέει
wraioi oi laxanontolmades
Ο χρήστης Amelie  λέει
nai kaloi htaaan
Ο χρήστης g. s λέει
:"
 
Ο χρήστης Amelie  λέει
ntolmadopolemo
Ο χρήστης g. s λέει
xaxa
emena h mhtera mou twra mageireuei..katalaves pote 8a faw...

Ο χρήστης Amelie  λέει
kai meta mphke kai to γιογιο stn kouzina kai synexisan pio entonaa tou xronou
nice mummyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyy
xaxa

Ο χρήστης g. s λέει
giogio??
giagia??

Ο χρήστης Amelie  λέει
γιογιο einai hgiagia mua geia su
Ο χρήστης g. so λέει
xaxax
kalo.

Ο χρήστης Amelie  λέει
einai xonruli kai kontuli sa giogio
kai perpataei sa giogio

Ο χρήστης g. s λέει
xaxaxa
Ο χρήστης Amelie  λέει
thn zygizw kai einai 69 kila
par ola ayta einai sa giogio anth deis
zoumpourlidikh

Ο χρήστης g. s λέει
kala einai sta kila!pws perpataei ena giogio?
puh puh

Ο χρήστης Amelie  λέει
ela mu nte
epishs den exei dontia
alla masaei
 
Ο χρήστης g. s λέει
san proion tou telemarketing einai!ta kanei ola!!
Ο χρήστης Amelie  λέει
les???
kserei thn lady gaga, pleon exei mplouza ac dc, mu exei empisteytei oti ama thelw na ferw kanenan den tha pei tpt sth mama kai to mpampa kai kryvei fountounia kai karameles sto prwto syrtari tha kathws kai katw apo to maksilari
otan leipoun oi goneis mu paragglenume xwris na tus to poume pizzes
kai m dinei synithws 100 eyrw+ sta lwxta

Ο χρήστης g. s λέει
xaxaxa
xaxax
xaxaxax
korufaio

!Ο χρήστης Amelie  λέει
einai yper giagia
sthna rxh ama se gnwrisei se vrizei ligo
se thavei pisw apo thn plath su

Ο χρήστης g. s λέει *emoticon apogohteyshs kathws einai poly pithano na th gnwrisei pisteyei alla de kserei oti xreiazetai VIP prosklhsh gia na ginei ayto.mouxaxaa
Ο χρήστης Amelie λέε
ιalla o xronos
epulwnei ta synaisthimata pu viwnei kata thn prwth gnwrimia me kapoion

Ο χρήστης g. s λέει
hehe
Ο χρήστης Amelie  λέει
tha thn gnwriseis an ertheis sth L __)_ gia mpanio me thn symoria su
mm*

Ο χρήστης g. s λέει
pa pa
Ο χρήστης Amelie  λέει
tha fwnazei treis thnw ra amaliaaa
Ο χρήστης g. s λέειpa
Ο χρήστης Amelie  λέε
ιh mwro uuu
egw eimaia yto*

 Ο χρήστης g.s λέει
plaka kaneis..kai nomiza oti o dikos mou o pappous me laptop,internet,scanner kai kinhto einai o pio proxw..!
Ο χρήστης Amelie  λέει
exei kai mena kinhto
sigura an zuse o pappous mu tha ixe ap ayta
anagkazotan na vlepei tis tsontes tou
sto video

Ο χρήστης g. s λέει
sok.
 
Ο χρήστης Amelie  λέει
kai kleidwne apeksw th giagia m
mia fora eixa kryfokoitaksei ki akoma thymamai th skhnh ths tsontas tragiko viwma

Ο χρήστης g. s λέει
katalavainw..
Ο χρήστης Amelie λέει
epishs estelne efeyreseis sta telemarketing kai evgaze lefta
Ο χρήστης g.s λέει
poso xronwn??
esu

Ο χρήστης Amelie λέει
70 pethane
nomizw dld
73
ekei

Ο χρήστης g.s λέει
aha
Ο χρήστης Amelie  λέει
otan hmun trith dhmotiku
Ο χρήστης g. s λέει 
deutero sok
Ο χρήστης Amelie  λέει
gt?
epeidh eixa dei tsonta sta 13

Ο χρήστης g.s λέει
nai
pa pa

Ο χρήστης Amelie  λέει
e ntaks
ekana sex sta 15 apla
so what?
sorry 14

Ο χρήστης g. s λέει
gt re 13 xronwn phgaines 3h dhmotikou
Ο χρήστης Amelie  λέει
oxi
Ο χρήστης g.s λέει
?
Ο χρήστης Amelie  λέει
eipa ti akoluthise
to tragikomu viwma apla

Ο χρήστης g.s λέει
aaaa
twra katalava

Ο χρήστης Amelie  λέει
nai peirazei?
 
Ο χρήστης g. s λέει
oxi re
apla mperdeuthka
sto
oti eipes phgaina trith dhmotikou,13 xronwn
pa pa

Ο χρήστης Amelie  λέει
gia logous pneymatikwn dikaiwmatwn h synomilia mas tha katagrafei kai tha postarithei sto blog m ou. seyxaristw. kai oxi den eixa kanei sex apo ta 13..., ayto tha to paraleipsw sto blog
Ο χρήστης g.s λέει
xaxaxa
1. Χθες στον ηλεκτρικό ήταν ένας μαύρος ίδιος με έναν από τους δύο που συμμετέχουν στην τσόντα της Τζούλιας. Ένιωσα δέος. (μαρτυράω ότι την είδα αλλά nevermind).
2. Αύριο θα δώσω μάθημα αλλά βαριέμαι τόσο πολύ να διαβάσω που γράφω βλακείες στο μπλογκάκι μου - καλά λέτε από δω να βγήκε η λέξη blog? μπλοκάκι-blog- αλλά όμορφες βλακείες παραδεχτείτε το.
3. Πάντα όταν είναι να βγω κάπου πρώτη φορά κανένα ρούχο δεν μου κάνει. Απορώ γιατί τα αγοράζω. Είναι μερικά τόσο πιν-απ και κάποια άλλα "Β", κάποια άλλα συντηρητικοκομψοσέξυ και κάποια λέτσοπάωναδώσωμάθημα. Τελικά, πάλι χάλια θα ντυθώ από τόσα ρούχα.
4. Όταν πίνεις μπύρα κατουριέσαι πάντα; Μερικοί λένε όχι. Εγώ λέω ναι.
5. Παρεμβολές γραμμών όταν δίνετε μάθημα σας έχουν τύχει; Εμένα ναι. Δεν πειράζει ακούς τις απαντήσεις της άλλης και γράφεις. Κάνεις κι ένα σταυρό να ναι σωστά. Αστειεύομαι δε συνέβη σε μένα. Αλλά συνέβη, δατς φορ σουρ.
6. Ναι ή όχι; Ναι ή όχι; Δεν έχω λύσει ακόμα αυτή την απορία.
7. Φόρεμα replay με 10 ευρώ και τέλειο γιατί είμαι γαμάτη (λέμε τώρα). Από 189 αρχική.
8. Τελικά όσο κουλτούρα και να το παίξω μήπως κατά βάθος θα είμαι πάντα χαζογκόμενα, ξανθιά και άσχετη σε όλα αυτά που θέλω να λέγομαι σχετική;
9. Έχει πλάκα που μερικοί νομίζουν πως ό,τι γράφεις ή φαντάζεσαι σε ένα μπλογκάκι είναι μόνο ή πάντα προσωπικό σου. Πόσο διχασμένη θα μπορούσα να είμαι;
10. Σίναμπον; όποιος τρώει καλά, κατάλαβε γιάμι γιάμι

Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011

Για μια εικόνα

           
Με ένα ζευγάρι μπότες
περπατάω
πάνω στον ουρανό
πιάνω αστέρια
αλλά αυτά εξαφανίζονται
τρεμοπαίζουν κόκκινες σκιές
αιθεροβατεί ένας πρίγκιπας
τα πόδια του ματώνουν
το τριαντάφυλλο τον πρόδωσε
η ομπρέλα του παίρνει φλόγες
τα μάτια του ανοίγουν τον δρόμο της καρδιάς του
τα μαλλιά του πύρινη βροχή
χρυσά λούζονται τ'αστέρια
Κι αυτός ακόμα αιθεροβατεί
τα αστέρια ξεθωριάζουν
τα πόδια του έτοιμα να σπρώξουν την καρδιά του
Κι εσύ δακρύζεις.
Δακρύζεις γιατί ο κόσμος δεν είναι πια όπως ήταν
Κι εγώ γελώ
Και πάντα θα γελώ
Γιατί όταν γελάω έχω ζωή
Γιατί όσο αγαπάω γεμίζω έρωτα
Κι όσο γεμίζω έρωτα τόσο ονειρεύομαι
Και πιάνω τα ξεθωριασμένα αστέρια
σε ένα πάρτυ ονείρων
τα σφίγγω
ξεθωριάζουν
αφήνουν την αστερόσκονη τους στην πλάτη μου
Ξυπνάω
χαιδεύω την πλάτη μου
Άγγιξέ με να μοιραστούμε τα ίδια όνειρα
                            :)

Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011

Ten things.

1. Saturday night. Ok, δε χρειάζεται να ξεφαντώσεις. Ειδικά αν είσαι η Πάττυ και έχεις εξεταστική συνεπάγεται ότι έχεις και διάβασμα. Ο Ματίας επίσης μπορεί να σε κερατώνει με την Αντονέλλα ή η Αντονέλλα να του την πέφτει ασύστολα (όχι, δε βλέπω Πάττυ. Ό,τι αρπάξω από την γιαγιά μου και την χαζομαμά μου που το βλέπουν).
2. Ο κολλητός σου για ακόμα μια φορά σου κάνει το χατίρι: πηγαίνετε για φαγητό στα Friday's και διαλέγεις εσύ φαγητά-ειδυλλιακό. Τρως όπως πάντα περισσότερο.
3. Gay is the way. Ξέρω τι λέω.
4. Επανέκτησα τα δικαιώματά μου στο φουμπού τα οποία είχα χάσει και δεν το είχα καταλάβει. Ελπίζω να μη σταματήσω ποτέ να ξέρω απέξω όλο το φουμπού του κολλητού μου, με τα μικρά τους και με τα επίθετά τους.
5. Άκουσα την λέξη "σ'αγαπάω" μετά από μήνα ή μήνες; Ο αριθμός 5 δεν είναι τυχαίος.
6. Ξέχασε ή αφησε κι επίτηδες τα ζαχαρωτά στο κρεβάτι μου. Αν φάω ζαχαρωτά στις 4.30 το βράδυ θα είμαι χοντρέλω;
7. Η αδερφή μου έκλαιγε και δεν μπόρεσα να την παρηγορήσω όπως θα ήθελα (λούζ πόιντς)
8. Τελείωσε το φόρεμα στα Lak. που ονειρευόμουν. Νταξ λεφτά δεν είχα να το πάρω αλλά θα έβρισκα. Πρέπει να βρω κάτι άλλο να γεμίσει την φούσκα του μυαλού μου.
9. Αφαιρέθηκε ( από μένα) .
10. Το ΣΛ είναι μία από τις αγαπημένες μου εκφράσεις πλέον. Έχει γίνει στη σχολή διάσημο από μενα όπως και το "ασύλληπτο", το "κώστας παγκράτι" ή το "σκυλί της Φιλοσοφικής". Σημαίνει σε λατρεύω. :)

Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011

Βόλτα στα aids&m

Κούτζουμπι κούτζουμπι κούτζουμι λοβ
Αφρόλουτρο στα Axilleas accessories στην Καλλιθέα Koudju Beloved Και ξεκινάει η βόλτα μας στα H&M
Με αντρικά αξεσουάρ πάντα...
...για χατίρι σου ξημερώνει βγαίνει η πούλια κι ο αυγερινός!

από τις φλωριές, τις καγκουριές και τα διαμαντάκια στις μέταλ επιλογές. Γέα.

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως όπλο σε περίπτωση που κάποιος σου επιτεθεί (λέμε τώρα).
Το αγαπημένο στυλ Patty που πάντα ονειρευόσουν τώρα με 4.95. Το δοκίμασα. Ασύλληπτο το αποτέλεσμα.

Και επειδή άμα δεν είσαι λίγο κάγκουρας, λίγο φλωροπάττυ, λίγο μεταλάς, λίγο σκληροπυρηνικός και λίγο ...στρατόκαυλος που πας, ορίστε και η απόδειξη της αντρίλας σου. Ειδικές δυνάμεις μοίρας 35 παρακαλώ.


Καλημέρα :)

Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2011

Too fast too furious

Να να να να
Τουρου ρου ρου ρου
Περπατούσα πολλές ώρες τη μέρα της απεργίας. Είχα κουραστεί εν τω μεταξύ να σκέφτομαι τι ώρα θα κάνω αυτό, τι ώρα πρέπει να είμαι στο τάδε σημείο. Εν τω μεταξύ (δεύτερη φορά)  κουβαλούσα και μια τεράστια τσάντα με πυτζάμες, καλλυντικά και δεύτερα ρούχα. Θα έμενα στην φίλη μου την Τ. , στο φοβερό και τρομερό σπίτι της που ό,τι και να κάνεις δεν την πειράζει καθόλου. Σου φέρεται σα να είναι δικό σου σπίτι. Κοιμήθηκα και στο διπλό της, φοβερός ύπνος. Ροχάλιζα βέβαια λίγο αλλά δεν έφταιγα εγώ είχα το λαιμό μου. Συγχωρείστε με. Ευτυχώς οι άντρες ροχαλίζουν κι αυτοί επομένως ελπίζω να μην έχω πρόβλημα στο μέλλον.
Κι όταν, που λέτε, περπατούσα αναρωτιόμουν τι κάνω, αν πρέπει να κάνω αυτό που κάνω, αν πρέπει να σπουδάζω αυτό που σπουδάζω αφού το μόνο που θέλω να κάνω είναι να τελειώνω με αυτή την σχολή, να ξεμπερδεύω. Συνάντησα την καθηγήτρια της πτυχιακής μου προχθές και μου μιλούσε για μεταπτυχιακά και για σπουδές. Να με βοηθήσει ήθελε. Πως να της πω εγώ ότι κατά τύχη πέρασα εδώ που πέρασα; Όντως πέρασα κατά τύχη.
Μπαίνεις λοιπόν στο αμφιθέατρο και βλέπεις και την κουτσή Μαρία. Βλέπεις απο δερμάτινο κολάν, 9 το πρωί μέχρι μεταλλά που να είναι ίδιος ο Michael Jackson. Φιλοσοφική βλέπετε. Μία επιτηρήτρια γεματούλα και πολύ συμπαθητική βοηθάει έναν ξανθούλη με γυαλάκια και του ψιθυρίζει τις απαντήσεις. Εμένα πάλι μου εξηγεί πως γράφεται μια λέξη στην εκφώνηση των θεμάτων αλλά δεν μου την πέφτει εννοείται. Η μπροστινή μου αντιγράφει με δεύτερες κόλλες. Την πιάνουν και τραβάει την κόλλα αναφοράς απο την καθηγήτρια για να μην της την πάρει..! Δε θα ήταν πιο ωραίο να πηγαίνουμε και να λέμε τι καταλάβαμε ή ό,τι γνωρίζουμε;
Τελοσπάντων, το θέμα είναι ότι αν τα πάω καλά και την τελειώσω τη ρημαδοσχολή, δε ξέρω τι θα κάνω μετά και αυτό με φοβίζει περισσότερο.
Δε θέλω να γυρνάω με τα πόδια και με μέσα πάντως ό,τι κι αν κάνω. Κουράστηκα να βλέπω αλλοδαπούς ατον δρόμο, ανθρώπους να πεινάνε και ανθρώπους να βρωμάνε επίσης δίπλα μου στον ηλεκτρικό, να πιάνουν και τη δική μου θέση κι όταν γυρίζω σπίτι μου να νιώθω μπλιχλάκι. Κουράστηκα να κάνω αποστάσεις και κουράστηκα να μην ξέρω να οδηγώ, να μην ξέρω δηλαδή προορισμούς. Πάντα είχα τέτοιο θέμα. Φοβόμουν μη χαθώ. Τραύμα από έναν γάμο στο χωριό μου, έκαναν τον γύρο του χωριού τόσα άτομα πίσω απο την νύφη που με δυσκολία μπορούσα να βρω τους γονείς μου. Από τότε,  άμα χαθώ, φοβάμαι.
Κι όταν περπατάς στην Αθήνα πάλι χάνεσαι. Αλλά χάνεσαι με μία έννοια διαφορετική... Χάνεσαι, ξεχνιέσαι, περνάς βιαστικά από πρόσωπα και καταστάσεις.Παίρνεις βιαστικά τις μυρωδιές των άλλων κι όλη αυτή η συλλογή πληροφοριών σε ζαλίζει. Δε σε μεθάει, σε ζαλίζει. Αγχώνεσαι και τρέχεις να προλάβεις ίσως το  040 ή το μετρό που φεύγει σε 1 λεπτό κι όχι σε 8 λεπτά. Στριμώχνεσαι και κρατάς με δύναμη την τσάντα σου. Σου πατάνε τα καινούργια σου παπούτσια. Νευριάζεις. Τους βρίζεις απο μέσα σου. Ο απέναντί σου ακούει metal δυνατά και μετά, στον Πλούταρχο, το χαμηλώνει. Γιατί άραγε; :p Όλα στην Αθήνα τρέχουν με ταχύτητα φωτός. Η ατμόσφαιρα μυρίζει άγχος. Το μισώ το άγχος. Μακάρι να μπορούσα να κάνω ό,τι θέλω χωρίς κανένα άγχος. Και μακάρι να μην έκανα ποτέ σχέσεις που με αγχώνουν.

Το μυστήριο της Flons!

Το μυστήριο πρέπει να λυθεί.
Η Flons, η διάσημη  Flons, είναι ξαδέρφη μου!!!
Καλά να πάθετε όλοι σας
Δεν είμαι μια τυχαία αναγνώστρια της...
Την έχω δει με το βρακύ, έχω φάει μαζί της
 και έχω χαιδέψει και τον γάτο της τον Φέι- Φέι.
Και μου έφτιαξε και αυτό το ΤΕΛΕΙΟ κολιέ :)
Στο φυσικό του περιβάλλον