Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2014

Ντου νοτ σι

Φρανκεστάιν



και θα μου πεις, εσύ γιατί το είδες και θα χεις και δίκιο.
Μπορείς να το δεις, αν είσαι κουρασμένος από τη δουλειά και θες απλά να χαζέψεις στη μεγάλη οθόνη, αν δεν έχεις προλάβει να πας στο Δαναό να δεις κάτι καλύτερο, αν αυτό που θες είναι να βγεις επιτέλους από την κλεισούρα του γραφείου ή του σπιτιού, αν θέλεις απλά να αφήσεις το μυαλό σου να ξεκουραστεί χαζεύοντας εικόνες  ή ένα σουπερθέαμα στο κάτω κάτω.

Άμα θες, δες  αυτό:



για το οποίο θα σου χω νέα από αύριο ή κι από σήμερα.





Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014

Προχωρόντας...

έχοντας απέναντι μου μια φάτσα να με κοιτάει γεμάτη απορία.
Μπαίνοντας σπίτι μετά από ώρες δουλειάς, να ανοίγω την πόρτα του δωματίου μου και να στέκεται εκεί, να με περιμένει.
Αυτό που δε βρήκα στους ανθρώπους; Μία ακατανίκητη ανάγκη να νιώσω και να δώσω φροντίδα;

Ξαφνικά αναρωτιέσαι. Ψάχνεις. Στο μυαλό σου κουβαλάς μόλις 23 χρόνια με τα μισά να υπάρχουν ανεπαίσθητα στη μνήμη σου. Δυσκολεύομαι να γράψω. Φοβάμαι να εκφράσω αυτά που αισθάνομαι γιατί φοβάμαι να αντιμετωπίσω την πραγματικότητα. Φοβάμαι να πω ότι φοβάμαι πλεόν να γνωρίζω ανθρώπους όταν εγώ η ίδια απορούσα με τους ανθρώπους που δε διέθέταν ενέργεια σε άλλους ανθρώπους. Φοβάμαι ότι η ζωή μου τείνει να ευθυγραμμιστεί σε μία γραμμή που θα είναι πάντοτε ευθεία. Οι άνθρωποι θα κρεμιούνται απλά με μανταλάκια. Είναι τα ρούχα που βάζεις για να καλύψεις τις αδυναμίες σου. Ναι, τώρα το σκέφτηκα.Σκέφτηκα ότι οι άνθρωποι που γνωρίζεις και συναναστρέφεσαι αν δεν έχουν κάτι να σου δώσουν και κάτι να πάρουν, είναι απλά μια επιφάνεια. Είναι οι άνθρωποι-ρούχα! Απλά πρέπει να μάθεις πως βρίσκεις αυτό που σου κάνει, είτε λέγεται φίλος είτε γκόμενος.

Οι σχέσεις βιτρίνες. 
Εξομολογήσεις συναισθημάτων που ποτέ δε θα βρουν ανταπόκριση στην πραγματικότητα και εσύ πάλι να φτύνεις που πίστεψες σε κάτι.
Οι άνθρωποι κολλημένοι σε ένα παρελθόν, σαν να μη ζουν καθόλου το τώρα αλλά να μην είναι σε θέση να κερδίσουν ξανά αυτό που χάθηκε.
Η προβολή.
Το φαίνεσθαι και η ουσία μηδέν.

Άνθρωποι που αναρωτιέσαι πως έπεσες τόσο έξω και χαίρεσαι, αν έπεσες, που το κατάλαβες νωρίς.

Είναι πολλά αλλά έμαθα το delete.

Είναι το πιο υγιές ναρκωτικό

Κι όταν κάποιος δεν έχει τη δύναμη να εκφράσει κάτι, γίνεται ένα τίποτα. Στα μάτια σου να είναι το μηδέν.

Γύρνα το στο μηδέν .

Καλό βράδυ, συμοληρώσατε...

Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2014

Για λίγο.


Ζήσαμε πάντοτε ἀλλοῦ.
Καὶ μόνο ὅταν κάποιος μᾶς ἀγαπήσει, ἐρχόμαστε γιὰ λίγο
κι ὅταν δὲν πεθαίνει ὁ ἕνας γιὰ τὸν ἄλλον εἴμαστε κιόλας νεκροί.