Τετάρτη 6 Μαΐου 2015

Παραμύθια και η απομυθοποίηση

Τον τελευταίο καιρό πριν κοιμηθώ ( ανάσκελα - μπάι δε γουέι πόσο σάπιο να κοιμάσαι ανάσκελα, ακριβώς το ίδιο συναίσθημα με το να γυρνάς μόνη σου το βράδυ) διαβάζω Κισναμούρτι και Μπουσκάλια.

Παραθέτοντας,

"Πάντα θα υπάρχει ένα "αν" σε κάθε μας επιλογή. Δε θέλω να σου πω παραπάνω. Αλλά στη συγκεκριμένη επιλογή αν μου δώσεις το χέρι σου, εγώ θα το κρατήσω σφιχτά. Τόσο σφιχτά μέχρι να σε κάνω "να φοβάσαι να ξαναφύγεις μακριά μου".
****

Για το 1001 grams, δε θα γυρίσω γιατί στα 60 από τα 93' με πήρε ο ύπνος. Σα να μην υπήρξε ποτέ αυτή η ταινία.Ίσως όταν άνοιξα λίγο τα μάτια μου να είδα μια ωραία ατάκα  του Γάλλου κομμουνιστή λογοτέχνη Λουί Αραγκόν "μέχρι να μάθουμε να ζούμε είμαστε κιόλας νεκροί".

Αλλά ok και τις προάλλες διβάσαμε το "δεν υπάρχει αγάπη ευτυχισμένη"
και συγκινηθήκαμε περισσότερο.

Επιστρέφοντας στην ταινία,

Μη τη δείτε. Βγαίνουν σύντομα καλύτερες.




Δεν υπάρχουν σχόλια: