Σάββατο 21 Μαΐου 2011

Σιντάρτα

δΙΑΒΆΖΟΥΜΕ



Ο έρωτας εδώ είναι περιπέτεια και μαθητεία κι όχι φτηνός συναισθηματισμός...

Η Καμάλα, όμορφη με κόκκινα χείλη, μαθημένη από την ζωή και τις εμπειρίες του έρωτα. Κι εσύ Σιντάρτα, μαγεμένος από την ομορφιά της, θέλοντας να αναζητήσεις το εγώ σου ακόμα πιο βαθιά. Μα ξέρεις τι θα κρατήσω; όχι το τι ήταν ο Άτμαν, ακόμα κι αν ήταν η υπέρτατη ψυχή, το μέσο της ένωσης με τον Θεό αλλά μερικά λόγια.
Την αγάπη μπορεί κανείς να την ζητιανέψει,να την αγοράσει, να την πάρει δώρο, να την βρει στο δρόμο, αλλά να την κλέψει δε μπορεί.

Η Καμάλα, όπως την φαντάζομαι, μέσα από έναν ισπανικό πίνακα στον δρόμο της Las Rablas

Κάθε άνθρωπος πρέπει να ψάχνει να βρίσκει ένα καταφύγιο μέσα του. Εκεί όπου θα ηρεμεί και θα φτάνει στην απόλυτη πνευματική γαλήνη. Κάθε άνθρωπος είναι έξυπνος έτσι.Όμως... οι περισσότεροι άνθρωποι είναι σαν τα φύλλα που πέφτουν, στριφογυρίζουν στον αέρα, σείονται και σωριάζονται στο χώμα. Άλλοι όμως, λίγοι, είναι σαν τα αστέρια που πηγαίνουν σε σταθερή τροχιά, κανένας άνεμος δεν τα φτάνει, έχουν μέσα του την πορεία τους και το νόμο τους.
Κανένας από τους δύο δεν είχε την ικανότητα να αγαπήσει. Μόνο οι άνθρωποι παιδιά είχαν αυτή την ικανότητα, αυτό ήταν το μυστικό τους.
αναρωτηθήκατε ποτέ αν έχετε την ικανότητα να αγαπήσετε;

6 σχόλια:

Chatzelenis George είπε...

Καλημέρα. Ο Εσσέ χρησιμοποιεί στα βιβλία του πάντα ήρωες μοναχικούς και αυτοκαταστροφικούς. Όταν είχα διαβάσει τον λύκο της στέππας πίστευα πως θα μου άφηνε κάτι ως βιβλίο. Δυστυχώς απογοητεύτηκα.

Ανώνυμος είπε...

το συγκεκριμένο βιβλίο μου άρεσε πάαααρα πολύ.. το διάβαζα πριν κανα-δυο μήνες :) πολύ ωραίο :))

Ανώνυμος είπε...

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΩΑΡΑΙΟ ΒΙΒΛΙΟ

Amelie είπε...

laternative, ο χμ...λατρεύω τα βιβλία που κάνουν αυτό το ψυχογράφημα των ηρώων και καταπιάνονται με βαθιά φιλοσοφικά ζητήματα. Λατρεύω όλα τα βιβλία σχεδόν του Έσσε, για να είμαι ειλικρινής, βέβαια έχω διαβάσει ελάχιστα. Ωστόσο, υπάρχουν και υποκειμενικά κριτήρια. Το συγκεκριμένο βιβλίο θα άρεσε σε κάποιον που αρέσει ο "δύσκολος" τρόπος γραφής ενώ κάτι πιο ανάλαφρο θα το θεωρούσε βαρετό.

christie, είναι όντως πολυ ωραίο και μικρό..! Λίγε σελίδες αλλά θαυματουργές.

κόκκινο φουστάνι, εσύ που όπως βλέπω μοιράζεσαι συχνά προβληματισμούς και ανησυχίες ίσως σου έκανε καλό ;) Είναι ένα ινδικό παραμύθι που σε απελευθερώνει από κάθε άποψη.

rouli είπε...

thelw k gw na to diavasw :)mou arese to mystiko twn anthrwpwn!

ta vrhkes ta mpotakia ree??

se filw gluka!

Amelie είπε...

rouli, είναι και 145 σελίδες μόνο. Εύκολα! Τα βρήκα!! Σε ένα μαγαζί στον Πειραιά, ποιότητας όχι τρομερής αλλά φοριούνται, 49 ευρώ περικαλώ. Ακόμα το σκέφτομαι :/ Φιλάκια πολλά :)