Τρίτη 3 Μαΐου 2011

Όσο για τα παιχνιδάκια μου...

... τα "ουάου" ή τα "κλάνεις" και τα λοιπα υπάρχουν για να τα πατάτε, αν φυσικά θέλετε, δε σας πιέζω αλλά εφόσον το διαβάζετε που το διαβάζετε, θα χαλάσετε έναν κλικ παραπάνω γιατί μπορεί να γράφω και μαλακίες.

Μια αφιέρωση για το όμορφο δώρο που έλαβα χθες. Είχα καιρό να λάβω δώρο (της αρεσκείας μου) και επειδή είμαι των δώρων (όχι απαραίτητα ως υλικών αγαθών) αλλά για να σου πω και την αλήθεια μου μετράνε κι αυτά όσο ακόμα είμαι μωρό (εεε χαλάρωσε, όχι μωρό, ψιτ μωρό τρελό τι λέει καλά; αλλά μωρό σε σκέψη) Ένα δώρο γι αυτήν κι ένα δώρο για μένα και τον καφέ που φτιάχνω κάθε μέρα στην καφετιέρα που τοοοόσο καιρό λιβάνιζα την μάνα μου να κατεβάσει αλλά φοβόταν μην καταντήσω ακόμη πιο νευρική. Τελικά την πάτησε. Την κατέβασε και ηρέμησα.

1. Γι' αυτήν ακριβώς την κοπέλα και την όμορφη μουσική του μπαμπά της
2. Το όμορφο νεραϊδοδώρο μου!
γιατί καλό είναι να ομορφαίνουμε τον χώρο μας και με φωτογραφίες απλές μεν με νόημα για εμάς τους ίδιους δε.

6 σχόλια:

Flonsavardu είπε...

εγω πάτησα κλανεις. :D

Amelie είπε...

@ Flonsavardu, μου αρέσει που το παραδέχεσαι..! Σκέφτεσαι να είναι όμως εσύ "κλάνεις" δηλαδή εσύ που το πατάς; :p

Flonsavardu είπε...

θα έπρεπε να λέει "κλανω" αφού.

Amelie είπε...

ε αφού θα έπρεπε να λέει κλάνω θα το κάνω "πορδή της Μέκκας" να γελάω και λίγο:p πόρδακλε ολκής.

Clem Lumen είπε...

:O
ΠΟΣΟ ΤΕΛΕΙΑ ΚΟΥΠΙΤΣΑ?
ΠΟΣΟ?
........
.........
Ζηλεύω, εντάξει; :P

Χιχι

Φιλιά!

Amelie είπε...

@πνευματάκι, εντάξει :p Είναι όντως παραμυθένια :)