Τρίτη 26 Απριλίου 2011

Η μνήμη...

Η μνήμη…
Κι ότι τα διαβάσματά μου τον τελευταίο καιρό περιστρέφονταν γύρω από την μνήμη. Μνήμη στους λαούς, μνήμη στην οικογένεια, μνήμη στα έθιμα, μνήμη στις κηδείες, μνήμη στις σχέσεις, μνήμη εμπειριών, μνήμη στις συνήθειες, μνήμη στους ανθρώπους. Δεν μου αρέσει αυτό το «με»! Η μνήμη ΤΩΝ Εβραίων, η μνήμη των Εβραίων που σβήστηκε, η μνήμη που άφησε η σφαγή του Κατύν ή αλλιώς η λαθεμένη μνήμη που καθιστούσε υπεύθυνους για την σφαγή τους Γερμανούς λόγω της φύσης τους. Η μνήμη των προσφύγων της Μικρασιατικής καταστροφής, η μνήμη των καέντων επί βουλγαρικής κατοχής στην Μακεδονία (να και το θέμα της εργασίας μου).Ταινίες για την μνήμη ή που το θέμα τους περιστρέφεται γύρω από μια αέναη ανανέωση και επαναφορά της μνήμης. Ποιες; Το Incendies ( μέσα από τις φλόγες) πρώτο και καλύτερο. Δεύτερο και ερωτικό,  Η αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού. Μα γιατί δεν είχα δει τόσα χρόνια αυτή την ταινία; Είναι άραγε ωφέλιμο να διαγράφουμε κάθε είδους μνήμη όταν χωρίζουμε από έναν άνθρωπο; Μας κάνει τόσο κακό να θυμόμαστε τις όμορφες και τις άσχημες στιγμές μαζί του;

Δε θέλω ποτέ να διαγράψω την μνήμη μου. Την μνήμη στο οτιδήποτε. Μπορεί ο φίλος μου να με κορόιδευε ότι έχω μνήμη ψαριού και δε θυμάμαι τίποτε ουσιώδες ή πως ό,τι σημαντικό το ξεχνάω (μια φορά με κατηγόρησε ότι ξέχασα και τα γενέθλια του αλλά δε θυμόμουν καν ότι δεν τα είχα θυμηθεί). Βέβαια εδώ πρόκειται για άλλου είδους μνήμη.
Μνήμη, μνημονεύω, μνημονικός, μνημείο, αναμνηστικά. Μμμ, αναμνηστικά. Πόσο λατρεύω να έχω αναμνηστικά από καθετί. Θα ήθελα να έχω ένα δωμάτιο δικό μου και να αρχειοθετώ όπως θέλω εγώ τα αναμνηστικά μου.
Καθόλου δεν θα θελα να μου διαγράψουν την μνήμη. Την μνήμη μαζί Σου, την μνήμη με ό,τι κι αν έχω ζήσει. Μπορεί να υπήρξαν στιγμές που σε μίσησα, στιγμές που μισούσα τον ίδιο μου τον εαυτό που σε ανέχτηκα και που ταπεινώθηκα ζητώντας συγγνώμη. Αλλά πόσο άσχημο είναι να έρθει μια μέρα που δε θα έχεις καμιά ανάμνηση από τον άλλο; Ακόμα και μια εικόνα ανέμελη σε μια παραλία, ξαπλωμένοι οι δυο σας στην άμμο…
Κι όταν κάνεις μια νέα σχέση, όταν ξεκινάς κάτι καινούργιο πόσο εύχεσαι ο άλλος να είχε διαγράψει τα πάντα από την προηγούμενη του σχέση;
Μην καταστρέφετε ποτέ, τίποτα και για κανέναν. Ακόμη κι αν σας πλήγωσαν με τον χειρότερο τρόπο. Αφήνετε στην άκρη, ναι, αλλά ποτέ μην πετάξετε ούτε μια κασέτα αναμνήσεων, ούτε ένα γράμμα ερωτικό, ούτε ένα λουλούδι που σας χάρισαν και ξεράθηκε.

13 σχόλια:

V.P. είπε...

Συμφωνώ με όσα λες, αλλά στην τελευταία σου πρόταση έχω μια διαφωνία.Οι στιγμές είναι αυτές που μετράνε και όχι τα αντικείμενα, συναισθηματικής αξίας ή μη.
Το μόνο που έχω κρατήσει από την προηγούμενη σχέση μου είναι ένα cd που μου έκανε δώρο. Οτιδήποτε άλλο από ερωτικά γράμματα και mails μέχρι δώρα γενεθλίων και γιορτών βρίσκονται στα σκουπίδια, αλλά δεν το μετανιώνω καθόλου. Αρκεί που υπάρχουν κάποια πράγματα στο μυαλό μου. Αυτά με βοηθάνε μια χαρά προκειμένου να ξέρω ποια είμαι και προς τα που θέλω να κατευθυνθώ. Άλλωστε και από έναν άλλον πρώην μου έχω μια μπλούζα με το όνομά του που την φοράω ακόμα και τώρα στον ύπνο μου, αλλά δε σημαίνει απολύτως τίποτα για εμένα πέραν του ότι κάποτε υπήρξαμε μαζί.

Υ.Γ. Η αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού είναι από τις αγαπημένες μου ταινίες και σίγουρα θα θελήσεις να την ξαναδείς κι άλλη φορά.
Υ.Γ. 2 Είδες τι έκανε η κακή διαχείρηση της μνήμης στον άνθρωπο του βιβλίου "Η μοναξιά είναι από χώμα"; Θα πρέπει να την διαχειρίζεσαι σωστά. Είναι πολύτιμη και εύθραστη.

Amelie είπε...

Δε διαφωνώ. Απλά ήμουν και είμαι επηρεασμένη από την ταινία στην οποία τα αντικείμενα έπαιζαν κι αυτά τον ρόλο τους.
Είμαι συλλέκτρια στιγμών, στιγμών όπως αυτές στο απόσπασμα απ'τα "φτηνά τσιγάρα". Αλλά εκτός από αυτό έχω υπάρξει συλλέκτρια αντικειμένων. Δεν εννοώ φωτογραφίες. Καλώς ή κακώς τις έχω πετάξει όλες στα σκουπίδια, αφού ευχαριστήθηκα πρώτα το σκίσιμό τους. Μπορεί να είναι μια μικρή πέτρα, μια κασέτα, μια νεράιδα που μου αρέσει πολύ και μου την δώρισαν. Δεν είμαι από τα άτομα που θα πετάξουν τα δώρα γιατί σέβομαι τον χρόνο που κατανάλωσε ο άλλος για να μου το πάρει. Είναι ωραίο να κοιμάσαι και να έχεις πάνω σου μια ανάμνηση πάντως :). Θα την ξαναδώ, για την ακρίβεια την είδα δύο φορές όταν την είδα την πρώτη γιατί μερικά κομμάτια δεν τα είχα καταλάβει εξαρχής (λόγω του ότι ξεκινάει από το τέλος). Για το δεύτερο Υ.Γ, θα γράψω πολλά αν γράψω και λέει τόσα πολλά το σχόλιο σου και είναι πολύ σημαντικό ειδικά για κάποιον που έχει διαβάσει το βιβλίο. Είδα τι έκανε, έχεις δίκιο!

V.P. είπε...

Αυτό που λες για τα "Φτηνά Τσιγάρα" να είχε από κάτω like να στο έκανα! :p
Κατά τ' άλλα ήμουν το άτομο που είχε κουτιά με το παραμικρό από πρώην σχέσεις και φιλίες. Μέχρι και από το δημοτικό φάση είχα, αλλά μερικές φορές δε με βοηθούσαν στο να προχωρήσω ουσιαστικά, οπότε τα πετούσα, τα διέγραφα, τους αφαιρούσα το απτό μέρος και πλέον λέω να κρατάω μόνο το πνευματικό.
Το post σου έρχεται να μου θυμίσει το δικό μου http://enwravaremaras.blogspot.com/2011/03/blog-post_20.html
Να μια αποτύπωση ανάμνησης! :p

Amelie είπε...

Είναι από τις πλέον αγαπημένες ταινίες. Είχε τον Ρένο συνέντευξη πριν 2 ώρες στο σκάι και μίλησε λίγο για την ταινία και την θυμήθηκα. Όταν είναι κάτι τόσο παλιό, πιστεύω προχωράς. Όταν είναι κάτι σε ηλικία Λυκείου, γιατί μετράνε και οι ηλικίες σ'αυτά τα θέματα αρκετά, τότε ναι πρέπει να πετάξεις.
Όντως αποτύπωση ανάμνησης :p

!sweety! είπε...

Από τη μία θα συμφωνήσω μαζί σου τέλεια Αμέλια αλλά από την άλλη μάλλον θα διαφωνήσω.
Ναι μεν είναι πολύ καλό να κρατάμε στη μνήμη μας γεγονότα και να μην τα διαγράφουμε έτσι απλά,γιατί έτσι θυμόμαστε και τα λάθη που έχουμε κάνει και δεν τα επαναλαμβάνουμε(λέμε τώρα...),αλλά υπάρχει και ο κίνδυνος να κρατήσουμε ζωντανές τις αναμνήσεις και με άλλον τρόπο...
Θέλω να πω πως έτσι μπορεί να κάνουμε συγκρίσεις σε καταστάσεις(και αυτό κυρίως συμβαίνι στις σχέσεις),πράγμα πολύ άσχημο θεωρώ,και επιπλέον ίσως και να ζούμε το παρελθόν,γεγονός ακόμη πιο άσχημο!

Επιπλέον,όταν σε έχουν πληγώσει και σε έχουν βγάλει βίαια και απότομα από τη ζωή τους,μάλλον δεν θέλεις να θυμάσαι ούτε τις καλές και πόσο μάλλον τις κακές στιγμές που πέρασες με αυτά τα πρόσωπα.
Πόσο με εκενευρίζει όταν επιστρέφουν και νομίζουν ότι όλα θα είναι όπως πριν...

P.S.:Η "Αιώνια Λιακάδα ενός Καθαρού Μυαλού" είναι από τις αγαπημένες μου ταινίες!!!
Πριν 2 χρόνια ήθελα να γινόταν πραγματικά αυτή η "εγχείριση"!!!

Amelie είπε...

@ sweety, δεν έχω να συμφωνήσω ούτε να διαφωνήσω σε κάτι. Αφήνομαι απλά στο να πιστεύω ότι κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και άλλοτε θα χρειαστεί να διαγράψεις για να προχωρήσεις άλλοτε όχι. Τα πισωγυρίσματα είναι άλλο κεφάλαιο. Ούτε εμένα μ'αρέσουν.
Κρίμα, αν σου έμεινε αυτό από την ταινία εκτός κι αν το λες αστειευόμενη. Το νόημα όλης της ταινίας πηγάζει ακριβώς από την μη-εγχείριση στις μνήμες των ανθρώπων. Καλησπέρα, μικρή γλυκιά, ευχαριστώ που ξαναπέρασες.

panos srpk είπε...

Ρε κορίτσια, το να κάνει κάποιος δωράκια στην γκόμενα του, τι το κακό έχει?
Για να κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου, ήταν μια φάση παλιά που ό,τι δώρο έκανα, το ήθελα πίσω όταν στράβωνε το πράγμα. Που σαν μαλακία είναι το ίδιο με το να πετάς το δώρο που σου έκαναν επειδή σε πλήγωσε και δεν είστε μαζί. Άρα?
Σε πλήγωσε ή όχι, τα δώρα ή και οι φωτογραφίες αξίζουν να μείνουν, ως μια ευχάριστη ανάμνηση. Κι εγώ τις ευχάριστες αναμνήσεις θέλω να τις κρατάω κι ας τη μισώ πλέον την [πρώην] γκόμενα.

Amelie είπε...

@sarper, μερικές κοπέλες (καλά και άντρες, μη νομίζεις ότι είμαστε το ευαίσθητο είδος) δεν το αντέχουν. Παθαίνουν έναν ντουβρουτζά όταν βλέπουν δώρα πρώην και συγκινούνται. Πέρα απ'την πλάκα τώρα, μερικά άτομα όντως τα πονάει να κρατούν αντικείμενα από πρώην τους ή είναι παρορμητικά και τα πετάνε σε κάποια νευρώδη στιγμή τους. Εσύ γιατί να τα ζητάς πίσω;! Αυτό είναι ακόμα πιο οξύμωρο!

Κατερίνα είπε...

Ta antikeimena "zoun"otan theloume emeis na "zoun"....mas thumizoun otan ta gemizoume kai ta sunedoume me mnhmes...alliws einai apla diakosmhtika..

Κατερίνα είπε...

sundeoume**..sorry..the dracoula falls asleep..

Amelie είπε...

@ Κατερίνα, ακριβώς αυτό. Τα έμ-ψυχα αντικείμενα.

panos srpk είπε...

Είαπαμε, ήμουν σε περίεργη φάση παλιά, μην το ψάχνεις! Και ναι το ξέρω ότι υπάρχουν και άντρες ευαίσθητοι απλά δεν το δείχνουν. Και δεν με βγάζω στην απέξω. Απλά αυτό με τα δώρα το βλέπω πλέον σαν ευχάριστη ανάμνηση.

Amelie είπε...

@ sarper , αν μου τα ζητούσες πίσω πίστεψέ με δε θα σου τα έδινα :p :p :p