Αφορμή με κόμεντ της "εν ώρα βαρεμάρας" , που πολύ μ'αρέσει το blog της, έχω να πω πως πολλά έχουν αλλάξει. Μέχρι και γκόμενα που την διαφημίζει ο γκόμενός της στο facefood είδαμε γιατί έχει να κάνει εργασία, ό,τι να ναι; Μπλογκ για μένα είναι ένα συρτάρι με σκέψεις, ένας φορέας μνήμης που μπορεί να κλείσουμε όταν τρομάξουμε από μια αναπάντεχη αλλαγή στη ζωή μας, μπορεί όμως να το ξανανοίξουμε όταν θα έχουμε την ανάγκη να μιλήσουμε. Γιατί; Γιατί είναι μνήμη. Δεν είναι βιασύνη. Δεν είναι β(εβ)ιασμένη σκέψη. Είναι τρόπος να πεις αυτό που θες να βγάλεις από μέσα σου. Μπορεί να τα λες συνοπτικά και να βγάζεις και κάτι δικό σου κάθε φορά και τα πράγματα να είναι σταθερά και ευχάριστα στο διάβασμα όπως εδώ . Μπόρεί να συνδυάζεις τόσο όμορφα εικόνες, λέξεις και τραγούδια τόσο όμορφα σα να ανοίγει κανείς ένα μουσικό κουτί, όπως στο αγαπημένο . Να θες να γελάσεις με απλές καθημερινές ιστορίες από ένα άτομο που ξέρεις τόσο καλά αλλά εδώ το γνωρίζεις καλύτερα. Να ζήσεις τις στιγμές που ζούσες στο παλιό σου μπλογκ με την διαφορά ότι το είχες πάντα κλειστό και δε το διάβαζε κανείς, εδώ έχει πολλά πνεύματα αλλά είναι και πολύ ωραίος χώρος.
Άλλοι πάλι να φεύγουν ενώ σου άρεσε τόσο πολύ να τριγυρνάς και στον δικό τους χώρο! Να συλλέγεις, να δίνεις όπως κι εδώ.
Υπάρχουν κι άλλα πολλά. Για μένα αυτό είναι. Ελευθερία σκέψης χωρίς ωραιοποίηση. Η μοναδική ωραιοποίηση που επιτρέπεται είναι το υπερβολικό χιούμορ. Αυτό, ας υπάρχει άφθονο!
Το να μπλογκάρεις
17 σχόλια:
πλογκ για μένα είναι ένα συρτάρι με σκέψεις, ένας φορέας μνήμης που μπορεί να κλείσουμε όταν τρομάξουμε από μια αναπάντεχη αλλαγή στη ζωή μας, μπορεί όμως να το ξανανοίξουμε όταν θα έχουμε την ανάγκη να μιλήσουμε. Γιατί; Γιατί είναι μνήμη. Δεν είναι βιασύνη. Δεν είναι β(εβ)ιασμένη σκέψη. Είναι τρόπος να πεις αυτό που θες να βγάλεις από μέσα σου.
ΑΚΡΙΒΩΣ ΚΑΛΗ ΜΟΥ
ΜΕ ΔΥΟ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΧΕΙΣ ΠΕΡΙΚΛΥΣΕΙ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΜΠΛΟΓΚ ΓΙΑ ΜΕΝΑ!!!
@ κόκκινο φουστάνι, χαίρομαι πολύ που συμφωνείς :) Keep on blogging and διαλέγινγκ!
Σε ένα blog μπαίνουν οι σκέψεις και τα βιώματα του κάθε ανθρώπου εκεί έξω,ίσως γιατί είναι καλύτερος στα γραπτά απ' ότι στα προφορικά.
Όσο για τη μνήμη στην οποία αναφέρεσαι,νομίζω πως καλύτερη δουλειά στον τομέα αυτόν κάνουν τα ημερολόγια.
Καλό απόγευμα perfect!
@ sweety, η αλήθεια είναι πως το ημερολόγιό μας είναι το καλύτερο για τις αναμνήσεις μας. όμως το blog όπως και το facebook είναι παράγοντες μνήμης. Σκέψου πως όταν πεθάνει κάποιος, θα μείνει η σελίδα του. Είναι τόσο μακάβρια σκέψη όμως μου έχει συμβεί. Τότε βλέπεις πως λειτουργεί η μνήμη καλύτερα από ποτέ. Καλό απόγευμα μικρή γλυκιά!
Έχεις ένα δίκιο σε αυτό...
Βέβαια κρατώντας ημερολόγιο εδώ και 11 περίπου χρόνια,νιώθω πως αυτό είναι η μνήμη μου,περισσότερο απ' ότι το blog μου...
Πολλές φορές στο blog θα μιλήσω και με τραγούδια για καταστάσεις.Στο ημερολόγιό μου είναι τελείως διαφορετική η φάση...
Όμως εδώ μιλάμε για blog.Οπότε,to blog is to express youself in every possible way!
@μικρή γλυκιά, σωστά :) Express yourself! Είναι πολύ όμορφο που κρατάς ημερολόγιο. Θεωρώ πως είναι η μεγαλύτερη κληρονομιά ενός ανθρώπου.
Αμέλια η τέλεια ή αλλιώς ατέλεια. Μουαχαχαχαχαχαχχα.
Για σένα μπλογκ είναι συρτάρι για άλλους είναι πορτοφόλι για άλλους καφές και για μένα είναι το άλτερ έγκο μου ο Αμερικλάνος!
Καλώς σε βρήκα μάνα μου.
@ Αμερικλάνε, για κάποιο λόγο γελάω (με την καλή έννοια) με το όνομά σου,χαχα!Φοβερό! Καλώς σε βρήκα κι εσένα και το άλτερ έγκο σου!
Όμορφο post και πολύ μου άρεσε που έβαλες διάφορα blogs σαν παραδείγματα.
Ορμόμενη λοιπόν από αυτή σου την ανάρτηση θα σου παραθέσω μια δική μου απλά για σκέψη και όχι για διαφήμιση! :p
Keep blogging!!! Σου πάει άλλωστε!
Οοps! Την ξέχασα
http://enwravaremaras.blogspot.com/2011/04/blog-post_03.html
@ VaZoula μου, ναι, ισχύει δεν ήταν διαφήμιση γι'αυτό είναι και σε συνδέσμους. Απλά άνοιξα κι εγώ το δικό μου συρτάρι.Έτυχε να είσαι και πάνω πάνω ;) Thanks :) :) :)
ωραια και περιπαθη οσα γράφεις για τα blogs αμελια, οπως συνηθιζεις διαλεχτα. αλλα ειναι η δικη σου ματια για κατι που αφορα τοσους. τα blogs ειναι οπως θελει ο καθενας να ειναι.. ο,τι δεν ειναι θα αποβληθει μονο του. υπαρχουν αναγνωστες μετα τη δημοσιευση, κι ετσι το πραγμα φευγει απο σενα. οι προτιμησεις τους θα δειξουν το περιεχομενο των blogs. και οι προτιμησεις τους ακολουθουν ολα οσα βλεπεις σε μεγαλες ποσοτητες γυρω. αλλα γι αυτο κι ειναι αρκετα ενεξαρτητοι χωροι.
μετα θυμησου το θεμα της ηθικης και δεοντολογιας, δεν παει και πολυς καιρος. τα blogs ειναι ο,τι ο καθενας θελει να ειναι..
εδω-εσυ εισαι μειονοτητα. κι ισως ετσι πρεπει να ειναι.κι ισως ετσι ν' αποκτα για μας αξια αυτο που εκφραζεις
Προτιμώ να τα θυμάμαι όπως ήταν παλιά, όπως ήταν το αγαπημένο xnoudi. Όμως ο καθένας έχει τον δικό του μοναδικό τρόπο σκέψης και την δική του σκοπιά στα πράγματα.
Σ'ευχαριστώ που πιστεύεις στην αξία αυτής της έκφρασης:)
Ένα καλό μπλογκ είναι ανεκτίμητης αξίας.
Εγώ το ξεκίνησα γιατί ξέρω ότι αυτά που θα γράψω θα μείνουν και [σίγουρα] θα χρειαστώ να τα ξαναδιαβάσω προκειμένου να με γνωρίσω καλύτερα. Αν δεν τα θυμάμαι πώς θα ξέρω τι σκατά σκέφτηκα χθες παρέα με ένα μπουκάλι ούζα?
Σε ευχαριστώ για τη διαφήμιση, χαχαχα
@ sarper, Ναι κι εγώ αυτό έλεγα να τα θυμάμαι αλλά νταξξ δεν πρόκειται μόνο για ημερολόγιο. Για μένα είναι η ανάγκη να νιώσω ότι έχω τον χώρο μου. Δεδομένου ότι έχω περισσότερους αναγνώστες (μουχαχα, εδώ γελάμε) σίγουρα σου κάνω τρομερή διαφήμιση :p
"Για μένα αυτό είναι. Ελευθερία σκέψης χωρίς ωραιοποίηση."
λέω να συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου.. έχω ακούσει πολλούς που λένε πως είναι μαλακία τα μπλογκς και ότι αν θες να εκφράσεις τα συναισθήματά σου, τράβα πες τα σε κάποιον δικό σου και τέτοια.. δε διαφωνώ, αλλά και πάλι είναι ωραίο να βρίσκεις συνεχώς κι άλλους ανθρώπους με ωραία μυαλά ;)
καλημέρα :)
Χαίρομαι που συμφωνείς :) Μ'άρεσε το τελευταίο σου σχόλιο γι'αυτά τα ωραία μυαλά εκεί έξω. Εκτός αυτού, το μπλογκάκι μου (για μένα) είναι η μνήμη μου, για κάποιους άλλους λ.χ η ταινία που μπορεί να περιγράψω ή το πρόβλημά μου ή η βραδυνή μου αυπνία μπορεί να είναι το κουτσομπολάκι τους. Εδώ όμως, δεν είναι. Σωστά; Καλή σου μέρα και σ'ευχαριστώ για την βόλτα.
Δημοσίευση σχολίου