_____________________4-0

Η ιδέα του ότι είχα κάνει το 7 λεπτο τσιγάρο σε 2.38 με τρόμαζε. Με τρόμαζε ακόμα και το γεγονός ότι μέτρησα τα δευτερόλεπτα. Ακόμη περισσότερο όμως με τρόμαζε το ότι σε λίγο ίσως έμπαινε στο σπίτι η μητέρα μου και έπρεπε να σταματήσω την απίστευτη ροή σκέψεων που είχα εκείνη την στιγμή. Προσπαθώ να ρουφήξω τις λέξεις στο δευτερόλεπτο και να μετρήσω τον χρόνο αλλά το μυαλό μου δεν έχει φτάσει ακόμη σε τόσο προχωρημένο επίπεδο ή σε τόσο προχώ επίπεδο όπως θα έλεγε και η D. Εδώ σταματά αυτή η απίστευτη ροή ή συρροή ή μήπως δεν ξέρω να γράφω και να μιλάω ελληνικά. Μην ακούγεται το ασανσέρ. Μην ακούγεται τίποτα. Βασικά διατάζω. Μήπως πάντα στη ζωή μου διατάζω. Το μήνυμα έχει μείνει ακίνητο. Σα να έχει παγώσει ο χρόνος. Το skype αν και κενό αυτή την στιγμή, δεν έμεινε παραπονεμένο. Είναι άλλωστε η δίψα του καινούργιου ή και κάτι παραπάνω. Αυτή την απορία δεν την έχω λύσει ακόμα.
Τα παιχνίδια είναι γνωστά.
Έχετε παίξει ποτέ το παιχνίδι κρύο - ζέστη; Ναι. Απαντώ εγώ για σας. Το παιχνίδι της πρόβλεψης του καιρού; Ίσως κι αυτό αλλά μιλάμε για τρελή ταύτιση αν το έχετε κάνει. Το χέρι γλιστρούσε αργά στο σώμα. Αντιγραφή από έναν ποιητή (πλέον). Όμως τα συναισθήματα είχαν παγώσει. Ο αγώνας δεν έλεγε να λήξει κι όταν έληξε, έληξε με πανωλεθρία ( 4 - 0 ).
Μην πεις τίποτα. Αν είσαι τόσο μάγκας κράτα το για σένα. Ποτέ δεν είναι νωρίς για αποκαλύψεις. Σκέψου και τον άλλο.
Σκέφτεσαι ποτέ τον άλλο; Ναι. Θα μπορούσες. Άσε αυτή την απίστευτη ροή σκέψεων. Το γλυκόξινο κοτόπουλο έχει ξαφνικά υπέροχη γεύση. Πέφτει πάνω του κόκκινο χαμηλωμένο φως. Και τόσο καιρό δεν μπορούσες να το μοιραστείς για να μην σε καταλάβουν.
Δεν είσαι έτοιμη για παιχνίδια... με το φως! Εσύ τι νόμιζες ότι λέω; Τα παιχνίδια έπαψαν πια να έχουν το ίδιο χρώμα. σκέφτεσαι την ατάκα: Μην βάζεις από κει το χέρι μου, δεν έχω καλή ροπή και θα χαλάσει η αγκαλιά. Έχεις σχηματίσει ήδη το 2 - 0.
Εδώ έπρεπε να σταματήσεις. Πρέπει πάντα να θέτεις όρια. Ακούς; Ό,τι κι αν είσαι. Μην το παίρνεις πάνω σου. Τα όρια σταματούν εκεί που αρχίζει η αξιοπρέπεια του άλλου. Εκεί όλα παγώνουν. Και χαίρομαι τόσο πολύ γι αυτήν την αξιοπρέπεια. Είμαι περήφανη.
Μην σου ακούγεται περίεργο. Μπορείς να δεις έναν αγώνα. Το ίδιο θα το ευχαριστηθείς. Μπορείς να δεις μια τσόντα και να τελειώσεις το ίδιο καλά. Είναι μερικές που μ'αρέσουν πολύ. Ποιος βλάκας ντρέπεται να πει ότι του αρέσει να βλέπει τσόντες; Όποιος κι αν είναι, είναι nerd. Να πάει να γαμηθεί. Έχουν κι αυτές το ενδιαφέρον τους.
Ε τελικά το όλο ποστ ήταν για μία τσόντα. Για μια γαμημένη τσόντα. Δεν είχε το τέλειο φινάλε αλλά, διάολε, ήταν τόσο καλή!

Αν θες να λέγεσαι μπλόγκερ της προκοπής κι όχι της ώρας της κακιάς σαν μερικές μερικές που πήρε το μάτι μου τελευταία και το είδαν τόσο σοβαρά ώστε να τους διαφημίζουν οι γκόμενοι τους στο φέισμπουκ , ιστορία που θα θίξω άλλη στιγμή, σίγουρα θα γνωρίζεις ότι όλα παίζουν ρόλο σ αυτόν τον κυβερνομπλογκοχώρο. Η σειρά των φωτογραφιών -  στην αρχή ή στο τέλος; - δεν έχει άλλο. Αυτό. Τέλος.