Ισορροπία στο κενό.

  Κρατάς στο δεξί σου χέρι ένα φλυτζάνι ζεστό καφέ καθώς πας να το μυρίσεις οι υδρατμοί θολώνουν τα μάτια σου τα πάντα γύρω σου σκοτεινιάζουν το κεφάλι σου ιδρώνει τα χέρια σου κοκκινίζουν, ιδρώνουν και κρυώνουν βγαίνεις έξω να πάρεις μια ανάσα μυρίζει καμμένο ξύλο ο σκύλος πεινάει θέλει βόλτα τα φύλλα χορεύυουν ρυθμικά στο σφύριγμα του αέρα και ... ΣΤΟΠ! Βγήκες...
  Για πόσο κρατάει ένα όνειρο; Για πόσο κρατάει το όνειρο; Εγώ δεν έχω όνειρα. Έχω μικρές επαναφορτιζόμενες μπαταρίες. Όποτε θέλω και μπορώ τις φορτίζω. Δεν έχω σκέψεις, δεν έχω υποχρεώσεις. Κι όμως δεν είναι η ζωή μου ούτε μίζερη ούτε άδεια. Τα όνειρα είναι εγωιστικά. Κι εγώ δεν έχω βρει ακόμα το εγώ μου. Ίσως αυτή εκεί έξω να είμαι εγώ εδώ μέσα. Ναι, έχω περάσει την "εποχή του καθρέφτη" αλλά μόνο αυτό. Το εγώ μου ακόμα περιπλανάται. Ανάμεσα σε πρόσωπα και καταστάσεις. Αρνούμαι να πιστέψω ότι αποτελεί μια κοινωνική σύμβαση κι έτσι το συνδέω με την αγαπημένη μου σκηνή από το αγαπημένο μου παραμύθι. Είναι ένα τριαντάφυλλο, σαν κι αυτό που κρυβόταν στο κάστρο του τέρατος και κάθε τόσο έπεφτε ένα φύλλο, που όσο πιο πολύ φυλλορροεί τόσο πιο πολύ αγγίζει το τίποτα.
  Οι μπαταρίες μου φορτίστηκαν. Ταξίδεψα όμορφα μια μέρα κάπου μακριά από το σπίτι μου, με τα κινητά στην τσάντα αλλά να χτυπάνε σημαντικά λιγότερο από άλλες φορές. Έβγαλα βόλτα τον φανταστικό σκύλο μου, ήπια έναν φανταστικό καφέ, είδα μια φανταστική ταινία- και φανταστείτε ταξίδεψα μέχρι και σ' αυτή- άκουσα φανταστική μουσική και έκανα έρωτα ή και σεξ ή κι όπως λέγεται φανταστικά. Όταν ονειρεύεσαι ότι κάνεις έρωτα με κάποιον επειδή τον θες όταν το ζήσεις δε θα ισορροπείς πολύ. Δε θα ξέρεις αν αυτό που σου συμβαίνει, γίνεται επειδή το θέλει κι ο άλλος. Θα κινείσαι σε δύο χωροχρόνους. Προσπάθησα με νύχια και με δόντια να ξεφύγω από τον ένα και να μεταφερθώ στον άλλο όμως συνέχεια κάτι με τραβούσε. Και ήταν αυτό ακριβώς...
  Η αβεβαιότητα. Η έλλειψη μοναδικότητας. Είναι δύο λέξεις εγωιστικές μα ταυτόχρονα τόσο βαρυσήμαντες. Και σίγουρα τόσο διαφορετικές. Η μοναδικότητα στηρίζεται στην κατοχή ενός ατόμου. Δεν είναι δύσκολο να την πετύχεις αλλά είναι δύσκολο να την διατηρήσεις. Πολλές φορές όταν θέλεις κάτι πολύ τότε χάνεις το μέτρημα. Κάθε κίνηση από άλλο άτομο σπάει αυτή τη μοναδικότητα. Όμως αν θες να ζήσεις, να ερωτευτείς πρέπει να την κυνηγήσεις. Οι άλλοι μπορούν να περιμένουν.
 Στην πραγματικότητα, τα πράγματα είναι πιο απλά. Ξυπνάς μια όμορφη μέρα, πλένεις με παγωμένο νερό το πρόσωπό σου, τρως πρωινό με αυτόν που κοιμήθηκες το προηγούμενο βράδυ, ακούτε όμορφη μουσική στο αμάξι και ξεκινάει ο καθένας τα μαθήματά του ή τις δουλειές του. Εκεί πιστεύεις πως έχεις βρει τον εαυτό σου; Όχι. Εκεί τον χάνεις περισσότερο από κάθε όνειρο.

  Ψέματα σας είπα, ονειρεύομαι. Ακόμα κι όταν βλέπω εικόνες όπως αυτή πιο κάτω, εγώ ονειρεύομαι. Απλά τα όνειρά μου ή είναι τόσο χαζά ή κάποιος κακός (πάντα και παντού υπάρχει ο κακός της υπόθεσης) τα μαθαίνει και πετυχαίνει να μου τα διαλύσει. Αυτή τη φορά θα βάλω πιο μικρά όνειρα και θα τα ονομάσω ονειράκια. Θα είναι μικρές δόσεις χαράς, απολαυστικές προβολές ταινιών, φαγητό θα έβαζα αλλά όπως έχω ξαναπεί φτάνει πια στην μπεκρομεζεδοκοιλιά γιατί μετά θα έχουμε κι άλλα στο κεφάλι μας.
Τέλος, σύμφωνα με στατιστικές μελέτες. οι άντρες μπορούν ακόμα να κάνουν σεξ. Και καλό σεξ. Αρκεί να μην είναι κομπλεξικοί και να έχουν αξιοπρέπεια. Θεωρώ ότι τελικά παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Πώς συνδέεται η αξιοπρέπεια με κάτι τόσο σαρκικό; Έλα μου ντε. Κι όμως συνδέεται..!