Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2015

Για το λίγο των ανθρώπων

αυτών που δε τσαλακώνονται.
αυτών που φοβούνται.
αυτών που δεν αγαπούν τίμια.
αυτών που αγαπούν με μια λίστα στο χέρι.
αυτών που στο λεξιλόγιό τους χωρά η λέξη "ξενερώνω".
αυτών που από άποψη δε θέλουν να βλέπουν τον άλλο να γκρεμίζεται.
αυτών που διατυπώνουν θεωρίες και είναι μονάχα θεωρίες.
αυτών που δε θυσιάζονται.
αυτών που κρέμονται από κλαδιά.
αυτών που δεν ψάχνουν την ουσία.

Είχα δυο εικόνες στο desktop.
αυτών που ενστερνίζονται τέτοιες απόψεις.
που στην ανάγκη το me και το other person
μπορεί να εμπεριέχει απλά ένα ναι και ένα όχι.


Αυτό.

Ειδικά όταν αξίζεις πολλά(ο εαυτός σου ο ίδιος).

Πίστεψέ με, το να αγαπάς και το να δίνεις αξίζει πολύ περισσότερα από το να ξέρεις να συμπεριφερθείς. 
Το πρώτο άλλωστε συνεπάγεται το άλλο ενώ το άλλο δε συνεπάγεται απαραίτητα το πρώτο.


2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Υπάρχει κάτι πολύ απλό που αν το συνειδητοποιήσεις, χωρίς να ξέρω βέβαια αν σε εκφράζει, γιατί γενικά γράφεις για αγάπη και μάλιστα πολύ πετυχημένα. Είναι τόσο απλό: είναι ότι ένας άνθρωπος δεν είναι λίγος, απλά δε θέλει.Δε θέλει δε σημαίνει απαραίτητα δεν αγαπάει. Ίσως δεν αγαπά δυνατά, όπως και να χει μακριά απ΄΄ο ανθρώπους που δε θέλουν. Είναι επικίνδυνοι και εγωιστές άθελά τους.

Amelie είπε...

ανώνυμε, σωστά είπες γενικά γράφω για την αγάπη, ίσως λίγο καταθλιπτικά. Δε βρίσκεται εδώ μέσα μόνο το αγαπητό μου "ημερολόγιο". Όλοι έχουμε υπάρξει άνθρωποι που δε θέλουμε, αυτό δε μας κάνει ούτε κακούς ούτε λίγους, συμφωνώ.