θα έκλεινα τα 23.
Όχι ότι τη γλίτωσα.
Σήμερα αποκαλύπτεται ακόμα ένα στοιχείο του εαυτού μου.
Δεν είμαι τόσο σκληρή όσο οι θεωρίες μου.
Η μέρα ή μάλλον η νύχτα, δε μοιάζει και τόσο με γενέθλια. Δε ξέρω αν έχω κλάψει άλλη φορά στα γενέθλιά μου, ξέρω όμως ότι τα φετινά πονάνε περισσότερο από τα υπόλοιπα. Όχι μόνο επειδή μεγαλώνω αλλά επειδή ωριμάζω και επειδή νιώθω η ψυχή μου, η καρδιά μου να μην αντέχει άλλο τις αναμνήσεις μου.
Σας δίνω μια μικρή γεύση, όπως πάντα.
Ορκίζομαι επίσης να μην αγαπήσω ποτέ ξανά, να μην ερωτευτώ ποτέ ξανά, να μην πονέσω ποτέ ξανά κανέναν και να μην με πονέσει ποτέ κανείς. Η μοναξιά είναι η καλύτερη μελαγχολία και η καλύτερή της παρέα. Συγγνώμη, σ'αυτούς που έχω πληγώσει. Δε θα ξαναγίνει.
Όχι ότι τη γλίτωσα.
Σήμερα αποκαλύπτεται ακόμα ένα στοιχείο του εαυτού μου.
Δεν είμαι τόσο σκληρή όσο οι θεωρίες μου.
Η μέρα ή μάλλον η νύχτα, δε μοιάζει και τόσο με γενέθλια. Δε ξέρω αν έχω κλάψει άλλη φορά στα γενέθλιά μου, ξέρω όμως ότι τα φετινά πονάνε περισσότερο από τα υπόλοιπα. Όχι μόνο επειδή μεγαλώνω αλλά επειδή ωριμάζω και επειδή νιώθω η ψυχή μου, η καρδιά μου να μην αντέχει άλλο τις αναμνήσεις μου.
Σας δίνω μια μικρή γεύση, όπως πάντα.
Ορκίζομαι επίσης να μην αγαπήσω ποτέ ξανά, να μην ερωτευτώ ποτέ ξανά, να μην πονέσω ποτέ ξανά κανέναν και να μην με πονέσει ποτέ κανείς. Η μοναξιά είναι η καλύτερη μελαγχολία και η καλύτερή της παρέα. Συγγνώμη, σ'αυτούς που έχω πληγώσει. Δε θα ξαναγίνει.
8 σχόλια:
ΜΗΝ λες μεγάλα λόγια.......
μικρή μου να εισαι πολυευτυχισμένη!!! τα υπόλοιπα μέσω τηλεφώνου!!!!!!αστεράκι
αστεράκι μου, είναι η τωρινή κατάσταση. Σ'ευχαριστώ :) Σε φιλώ.
exoume tin idia mera genethlia! lol
K. να σε χαιρόμαστε :_)
k esena!! :)
Επειδή άλλος τρόπος δεν υπάρχει, προσπαθώ να σε γνωρίσω μέσα από τα κείμενα σου. Και σε ευχαριστώ που μου το επιτρέπεις, παρότι ήμουν μια απλή γνωριμία στη ζωή σου. Όμως από αυτά που πρόλαβα να μάθω για σένα, απ΄ όσα έχω διαβάσει και όσα έχω φανταστεί, είσαι ένας άνθρωπος που αξίζει κάποιος να προσπαθήσει να σε γνωρίσει.
Στεναχωριέμαι με αυτά που διαβάζω... Είσαι τόσο νέα κι όμως έχεις τόσο αρνητική στάση για πράγματα όπως ο έρωτας, η αγάπη, οι σχέσεις. Έχω την άποψη ότι πρέπει να προσπαθούμε να βλέπουμε το ποτήρι μισογεμάτο, να κάνουμε τις αναμνήσεις να μη μας πονάνε αλλά να μας βελτιώνουν. Να μην φοβόμαστε να περπατήσουμε στο σκοτεινό δωμάτιο και ας ξέρουμε ότι το τραπεζάκι που σκοντάψαμε την προηγούμενη φορά είναι ακόμα κάπου εκεί μέσα, έτοιμο πάλι να μας βάλει τρικλοποδιά...
Χαίρομαι με αυτά που διαβάζω... Γιατί κάπως έτσι είμαι και εγώ, μερικές φορές εσωστρεφής, άλλες κυκλοθυμικός, πότε στο σκοτάδι και πότε στο φώς. Όπως ισχύει και σε εμένα, έτσι και εσύ, δεν είσαι τόσο σκληρή όσο οι θεωρίες σου. Θέτεις τους "όρκους σου" αλλά είσαι έτοιμη να τους πατήσεις. Και αυτή είναι πραγματική ελευθερία και συναισθηματική ωριμότητα.
Ξέρεις γιατί μου αρέσει να σου λέω να κοιτάς τη θετική πλευρά των πραγμάτων; Γιατί όταν δεν τη βλέπω ούτε εγώ, διαβάζω τις απαντήσεις μου και είναι σα να συμβουλεύω τον εαυτό μου.
Βρασίδα, η αλήθεια είναι ότι κι εγώ δε σε γνώρισα πολύ, σε γνώρισα ως το αγόρι μιας από τις καλύτερες φίλες μου οπότε η γνωριμία σε αυτές τις περιπτώσεις είναι τυπική και μετρημένη όμως από την ίδια είχα καταλάβει πολλές ευαισθησίες σου.
Όσο για το αν αξίζει κάποιος να με γνωρίσει, θεωρώ ότι αυτή είναι η χειρότερη περίοδος να το κάνει. Είμαι κάτι ανάμεσα σε απογοητευμένη-υστερική-καταθλιπτική και κάποιες φορές ανάρμοστα χαρούμενη κοπέλα.
Το τελευταίο που έγραψες, αν ήμουν ψυχολόγος, κάπως πρέπει να λέγεται. Ουσιαστικά βλέπεις αυτό που θες να δεις για να κάνεις το σωστό αλλά όταν έρχεται η ώρα χάνεσαι κι εσύ στις κυκλοθυμίες σου. Θέλω πολύ να σε συμβουλέψω και να σου πω πως δεν έχει να κάνει με την ηλικία το πως νιώθουμε. Ίσως όταν μεγαλώνουμε συμβιβαζόμαστε πιο εύκολα με κάποιες καταστάσεις αλλά πάντα η ψυχή μας παραμένει μικρού παιδιού. Αυτό στο οποίο έχω καταλήξει πάντως είναι ότι ο εαυτός μας είναι καθρέπτης των εμπειριών μας. Πίστεψέ με, δεν έχω καμία σχέση με το πως ήμουν πριν τις εμπειρίες που απέκτησα τα τελευταία χρόνια. Φοβάμαι στ'αλήθεια το πόσο με έχουν αλλάξει.
Τέλος,πολύ ωραία η τελευταία σου πρόταση. :)
Συμφωνώ ότι ο εαυτός μας είναι καθρέπτης των εμπειριών μας. Οπότε όσο κι αν σε έχουν αλλάξει οι πρόσφατες εμπειρίες, υπάρχει ένα κομμάτι του εαυτού σου που δεν είναι απογοητευμένο - υστερικό - καταθλιπτικό κτλ κτλ... είναι αναλλοίωτο και απλά κάποιος θα πρέπει να κοιτάξει λιγάκι πιο βαθιά για να το δει.
Σαφώς και δεν έχει να κάνει με την ηλικία το πως νοιώθουμε.... Δεν ξέρω αν μεγαλώνοντας συμβιβαζόμαστε πιο εύκολα, σίγουρα όμως οι πληγές, σωματικές ή ψυχικές, κλείνουν πιο γρήγορα και πιο εύκολα όταν είμαστε νέοι. Η ζωή ξέρει...
υ.γ.1: οι ευαισθησίες είναι ενδιαφέρουσα συντροφιά όταν μένεις μόνος.
υ.γ.2: αν αρχίσω δικό μου blog θα είναι καθαρά από δική σου επιρροή.
Δημοσίευση σχολίου