Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012

Σάββατο

βράδυ.
Σαν κάτι τέτοια βράδια που μισώ.
Σαν κάτι χαζές εξόδους που δεν έκανα.
Σαν αστείο.
Που σε λίγο θα κλείνω κι άλλα χρόνια και θα φυσάω κεράκια.
Σε λίγες μέρες.
Δεν είναι ότι βαριέμαι,
είναι ότι βαριέμαι πολύ.
Δεν είναι πως δε σκέφτομαι, 
είναι επειδή σκέφτομαι πολύ.
Και είναι η κατάλληλη μέρα, 
για να κοιμηθώ, πολύ.


4 σχόλια:

νερίνα ღ είπε...

καλό σαββατοκύριακο, λοιπόν!!
καληνύχτα!

χαμένη σε ένα ατέρμονο όνειρο είπε...

και για ακόμη μία φορά,
ταυτίζομαι_




"Δεν είναι πως δε σκέφτομαι,
είναι επειδή σκέφτομαι πολύ."



καταφύγιο στον ύπνο,
λοιπόν.
ο μόνος τρόπος να γλυτώσεις από τις σκέψεις που περιμένουν στη γωνία να καταβροχθίσουν το είναι σου.



φιλιά*

Amelie είπε...

νερίνα, ελπίζω να το είχες γιατί για μένα ήταν για ακόμη μια φορά αδιάφορο.

χαμένη σ 'ενα ατέρμονο όνειρο, πρέπει να γίνει κάτι, δε νομίζεις;
:)

Ανώνυμος είπε...

ola kala??? tha se call as soon as possible.. exo mpleksei me eksetaseis agglikon...love you! asteraki