Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

Ροζ χαλαζίας


Η πέτρα της ανιδιοτελούς αγάπης και της απέραντης ειρήνης. Παρηγορεί, ενδυναμώνει και θεραπεύει κάθε πληγή που έχει συσσωρευτεί στην καρδιά. Ελκύει την αληθινή και βαθιά αγάπη. 

Είναι ίσως από τα πιο amelie-δώρα που έχω λάβει ποτέ μου. Ναι, είμαι τρελή-μελαγχολική και ό,τι άλλο μπορεί να μου προσάψει κάποιος που έχει διαβάσει το blog μου και έχει μοιραστεί σκέψεις μαζί μου αλλά νομίζω ότι η πίστη σε κάρμα και ενέργειες δεν έχει να κάνει με τρέλα. Έχει να κάνει με ευαισθησίες. Όταν κάποιος πέφτει τόσο μέσα σε αυτό που ξέρει ότι θα σου κάνει καλό, τότε το άτομο αυτό αποκτά μια ξεχωριστή θέση μέσα σου. Εύχομαι η θετική του ενέργεια να δώσει τόνους χαράς στη ζωή μου κι ας συνεχίσω να γράφω μελαγχολικά. 

Την φοράω ήδη και δύσκολα θα την αποχωριστώ.

5 σχόλια:

Ange Alexiou είπε...

Καλημέρα Amelie. Ο ροδοχαλαζίας είναι τόσο ταιριαστός στα νέα κορίτσια!
Κι όπως όλοι οι λίθοι, να θυμάσαι ότι φέρει τη δόνηση της ευχής του κατόχου του.
:)

Ανώνυμος είπε...

υπέροχο δώρο!!

Unknown είπε...

Εχοντας μια αντίστοιχη πετρα και διαβαζοντας και τις δικες σου σκεψεις , το μονο που νομιζω αξιζει να συμπληρωσω ειναι μια ιστορια , μαθημα και τροπος ζωης ... 'Ηταν δυο φιλοι που βρεθηκαν μετα απο παρα πολυ καιρο . Ο ενας , πατερας ενός αγοριου , αρχισε να λεει στον αλλο ποσο δυσκολες στιγμες περναει αφου ξερει οτι ο γιος του πασχει απο μια αθεραπευτη ασθεινια και πως θα πεθανει απο μερα σε μερα . Η αντιδραση του φιλου του ηταν να βγαλει απο την τσεπη του μια πετρα και να του εξηγησει οτι την αγορασε απο ενα μακρινο ταξιδι, και οτι εχει θαυματουργες ικανοτητες . Οτι καθε φορα που του συμβαινει κατι δυσαρεστο ,την κραταει - παρακαλαει για αυτο που θελει να του συμβει και γινεται . Ετσι λοιπον φροντισε να φτασει μια ιδια πετρα στα χερια του φιλου του , αφου εματηε το τοσο σοβαρο προβλημα του . Και ενω η κατασταση του παιδιου δεν παρουσιαζε καμια βελτιωση , ο πατερας πηρε την πετρα και αρχισε να προσευχεται καθημερινα με ολοι τη δυναμη της ψυχης του πριν να ειναι πολυ αργα ... Και συντομα ο γιος του εγινε ΚΑΛΑ . Οταν λοιπον πηγε να δει τον φιλο που του εδωσε την πετρα για να του πει τα νεα και να τον ευχαριστήσει , εκεινος του εκμυστηρεύτηκε οτι δεν ειναι τιποτα παραπανω απο μια απλη πετρα , απο μια αυλη ... Και οτι το μονο που χρειαζεται ειναι η δικη μας πιστη-προσευχη-δυναμη για να φτασουμε στο αποτελεσμα π θελουμε, για να αποκτήσουμε οτι δεν εχουμε , να ανατρεψουμε οτι θεωρουμε μη αναστρέψιμο αρκει να το θελουμε πολυ ..Κ η πετρα ηταν απλα το κινητρο για πιστη σε κατι ανωτερο. '
Μην ξεχνας ποτε οτι οτιδηποτε ανωτερο ειμαστε εμεις ..
Αφου δειχνεις να το θελεις πολυ λοιπον ευχομαι να σου ερθουν πολλες ομορφες στιγμες .. και η μελαγχολια να εκφραζεται μονο σαν δημιουργηκοτητα .

Amelie είπε...

misoagnosti, αύριο που θα το βουτήξω σε φασκόμηλο θα κάνω την ευχή μου:) Σ ευχαριστώ!

sleepless,κι εγώ το λάτρεψα :)

Amelie είπε...

Elena, καλώς ήρθες :) Νομίζω ότι πάντα μετά από δύσκολες καταστάσεις, χρειαζόμαστε ένα κίνητρο ή μια δύναμη που θα μας τραβήξει ξανά προς τα πάνω. Δεν πρέπει να αφηνόμαστε ποτέ σε μελαγχολικές διαθέσεις εκτός κι αν μας οδηγούν σε όμορφα καλλιτεχνικά αποτελέσματα, κάτι που δε συμβαίνει πλέον σε μένα. Οπότε προσπαθώ και με τη βοήθεια της πέτρας ίσως τα καταφέρω. Ήδη νιώθω να κρατάω κάτι ξεχωριστό, ό,τι κι αν είναι αυτό. Σ ' ευχαριστώ για την ιστορία, ήταν πολύ όμορφη και συγκινητική.