Ποτέ δεν πήγαινα με την ζωή.
Ποτέ δεν την άφηνα να κυλήσει όπως αυτή ήθελε και θέλει.
Και τώρα αρχίζω να μετανιώνω, να μετρώ αντίστροφα για λάθη και πάθη.
Και αυτά τα πάθη να προσπαθώ ακόμα και τώρα να τα δικαιολογώ. Χάνω την ζωή, χάνω στιγμές, χάνω ανθρώπους, χάνω ειλικρίνεια, εμπιστοσύνη, αγάπη. Μα πάνω απ'όλα χάνω αγάπη.
αγάπη που μέχρι να το καταλάβεις έχει μικρύνει...
Κι άλλο...αγάπη
Κι άλλο...αγάπη
Κι άλλο...αγάπη
Μέχρι που εξαφανίζεται ή διαγράφεται ηαγάπη.
Και μένεις κάπως έτσι, σαν σε έναν πίνακα που χάζευες τις προάλλες στην Piazza D'Espagna και έκανες σκέψεις. Τώρα τις βλέπεις να γίνονται πραγματικότητα.
Σουρεαλιστικό; Πολύ.
Ποτέ δεν την άφηνα να κυλήσει όπως αυτή ήθελε και θέλει.
Και τώρα αρχίζω να μετανιώνω, να μετρώ αντίστροφα για λάθη και πάθη.
Και αυτά τα πάθη να προσπαθώ ακόμα και τώρα να τα δικαιολογώ. Χάνω την ζωή, χάνω στιγμές, χάνω ανθρώπους, χάνω ειλικρίνεια, εμπιστοσύνη, αγάπη. Μα πάνω απ'όλα χάνω αγάπη.
αγάπη που μέχρι να το καταλάβεις έχει μικρύνει...
Κι άλλο...αγάπη
Κι άλλο...αγάπη
Κι άλλο...αγάπη
Μέχρι που εξαφανίζεται ή διαγράφεται η
Σουρεαλιστικό; Πολύ.
13 σχόλια:
Περίεργα παιχνίδια της ζωής... Μας τα φέρνει έτσι ώστε πολλές φορές να μένουμε να χαζεύουμε κάτι. Να χαζεύουμε λες και βλέπουμε κάτι να μας προσπερνάει και να απομακρύνεται.
Όμως όσο μένουμε θεατές, άλλο τόσο θα σκάσουμε μέσα μας και κάποια στιγμή θα έρθουν όλα τουμπα.
Ναι, αυτό πιστεύω. Που να χαλάσει κόσμος.
Ακόμα περιμένω αυτό το "γύρισμα" στη ζωή μου. Είμαι αισιόδοξη πως κάποια στιγμή θα έρθει. Θέλω να έρθει. Ας μισήσω και μετά ας αγαπήσω. Κι ας μικραίνει τόσο πολύ η λέξη μετά μπορεί να γίνει μγαλύτερη και να αξίζει.
:)
wraia fwto!!tairiazei teleia me to keimeno sou!
filia paraksenou kairou(akoma)!
rouli μου, κι εμένα μ'αρέσει πολύ αυτή η φωτογραφία. Ο καιρός σήμερα μου φέρνει ύπνο και μετακίνηση από τον έναν καναπέ στον άλλο, με ένα βιβλίο που πρέπει να διαβαστεί, στο χέρι. Φιλάκια :) :)
Tρομερός πίνακας, τι είναι???
Αχ σε καταλαβαίνω, αλλά να προσέχεις, όσο πιο πολύ μετανιώνεις για το χθες τόσο χειρότερο προδιαγράφεται το αύριο.. Πιστεύω πως ο καλύτερος τρόπος να διορθώσουμε το παρελθόν είναι να συμφιλιωθούμε και να το κατανοήσουμε...
Όμορφες και παράξενες καλησπέρες! :)
Πέρασα για ένα "ε ψιτ!" και να σου πω πως άσε την αγάπη να μικραίνει. Μεγάλωνε το μυαλό σου και την καρδιά σου κάθε μέρα ώστε όταν έρθει η "μεγάλη αγάπη" να μην πασχίσει να χωρέσει σε αυτά...
Σε διαβάζω, σε φιλώ! :)
με πολυ νοημα ο πινακας!!!
Nana, έχω ψαχτεί καλά. Καλό έίναι να μετανιώνουμε για κάποια πράγματα και να μην τα επιζητάμε. Αρκετή ήταν η προσκόλληση στο παρελθόν. Έτσι το αύριο γίνεται καλύτερο, αν μετανιώνεις και σταματάς να κάνεις το ίδιο σκατά επιλογές. (rubert)
Vazoula, μου έλειψες! Χαίρομαι που με διαβάζεις και λογικά θα έχεις εξεταστική οπότε καταλαβαίνω. Την αγάπη δεν πρέπει να την αφήνουμε να λιγοστεύει. Αν αφήσω την χαραμάδα που λες, θα μου είναι πολύ πιο δύσκολο να την ξεχειλώσω για να χωρέσει μέσα κάτι. Θα μου άρεσε να το αφήσω έτσι λοιπόν :)
κόκκινο φουστάνι, είναι ωραίος όντως :)
Αυτός είναι και ο λόγος που δεν πρέπει να καθόμαστε σαν παθητικοί θεατές απέναντι στα γεγονότα της ζωής μας!
Ρούφα αχόρταγα την κάθε στιγμή!!!Ζήσε το καθετί έντονα...
Κι έτσι ποτέ δεν θα μετανιώσεις...ούτε για λάθη...ούτε για πάθη...
Καλημέρα!!!Φιλιά!:)
Πανέμορφος πίνακας.
Αλήθεια, πόσο ΑΓΑΠΗ ήταν μια αγάπη που όλο και μικραίνει;
Μια προσπάθεια για αγάπη ίσως;
sweety, Συμφωνώ, να ρουφάμε τις στιγμές αλλά και το να μετανιώνουμε είναι στο πρόγραμμα. Καλό μεσημέρι.
κίτρινη κορδέλλα, η αγάπη που σου προσφέρεται δεν είναι ούτε δεδομένη ούτε αιώνια. Κάποια στιγμή εξαντλείται κι όσο την αφήνεις και επιτρέπεις να χάνεται ή δεν την αποδέχεσαι, όλο και μικραίνει. Μέχρι που εξαφανίζεται και πηγαίνει σε κάποιο άλλο πρόσωπο. Διότι δεν είμαστε τόσο εγωϊστές ώστε να θεωρούμε πως ένα άτομο θα μας αγαπάει αιώνια, μόνο εμάς χωρίς εμείς να δείχνουμε ενδιαφέρον. Και δε μιλώ για ανταπόδοση, γιατί από την αγάπη δεν περιμένεις ανταπόδοση προφανώς, αγαπάς γιατί έτσι νιώθεις. Μιλώ για ολοκήρωση αυτής της αγάπης.
αυτό το σχόλιό σου και η απάντηση στην κίτρινη κορδέλα είναι ακόμη πιο υπέροχο ίσως κι από το ποστ. Ή ίσως να μην είναι, αλλά ταυτίζομαι τόσο πολύ μαζί του, που μου φαίνεται πως είναι :) Όπως και να 'χει, ωραία τα λες..
quaintrelle dandy, με το όνομα που ακόμα ψάχνω να βρω τι σημαίνει, κάθε φορά πίσω από αυτά που γράφω έχω τις δικές μου σκέψεις. Να σαι καλά. ;)
Δημοσίευση σχολίου