Κυριακή 26 Ιουλίου 2015

Σαββατόβραδο



με ένα κερί μεγάλο - άρωμα βανίλιας- κινητό στο άλλο δωμάτιο που κοιμάται ο Ερρίκος. 
Με ένα υπέροχο τσάι μήλο από την Κωνσταντινούπολη και ηλιοκαμμένο δέρμα. 
Σήμερα πήγα να κολυμπήσω χιλιόμετρα, έτσι λέγεται; Σήμερα ζυγίστηκα και είχα φτάσει στα 53 κιλά μετά από 2,5 μέρες πλήρους αφαγίας. 
Απόψε ωστόσο νιώθω καλύτερα από ποτέ.
Ξαπλωμένη στην αιώρα της βεράντας μου, ακούγοντας δίεση και χαζεύοντας άρθρα και blogs. Περιμένοντας έναν Αύγουστο γεμάτο Αθήνα αφού καμιά άδεια δεν έχω ζητήσει και δε πρόκειται να ζητήσω. Θέλω όμως πολύ να μοιραστώ μαζί σας που ήθελα να πάω. Κι αυτή τη στιγμή όλοι μου οι φίλοι είναι έξω ή σε νησιά οπότε δε μπορώ να το μοιραστώ. 
Το δικό μου νησί για φέτος θα ήταν η Φολέγανδρος. Τα πράγματα μου ήταν ήδη στη βαλίτσα, τα περισσότερα με τα ταμπελάκια για νέο κάρμα (δεν αρχίζω τις τρέλες μου-σκάω). Το είχα φανταστεί με 5 λέξεις:
αλάτι, αγκαλιά, MoU, βιβλία, μυρωδιές
Μακριά πια από τέτοιες σκέψεις, πολύ μακριά.



Ο άνθρωπος, μάτια μου, όσο είναι καθαρός ουρανός κι όσο δεν έχει προδώσει τα συναισθήματά του μόνο καθαρούς ουρανούς αξίζει να βρίσκει.
Κι όλη η αρρώστια των ανθρώπων βρίσκεται εκεί. Γιατί για μένα η προδοσία στη φιλία ή τον έρωτα είναι αυτή που σε κάνει να μην είσαι με κάποιον. Είναι αυτή που δίνει τέλος σε κάτι. Όλα τα άλλα μοιάζουν πολύ μικρά. Γι αυτό όσο είσαι ειλικρινής με τον άλλο αλλά κυρίως με τον εαυτό σου, μπορείς να φεύγεις με το κεφάλι ψηλά.

Καλό καλοκαίρι σε όσους ξεκινούν τις διακοπές του από δω και πέρα.

Θα παραμείνουμε κλειστά για τον Αύγουστο ίσως και παραπάνω.




2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

H kopela laxeio eisai.tha sto lew kai kai tha sto ksanalew.as htan mia eilikrinhs san esena,mia! v.p

Amelie είπε...

vag, asta sapia diaole! kalhmeeeeres!