Καλό ταξίδι

Σήμερα ήταν Σάββατο.
Κανονικά θα κατέβαινα κάτω και θα άκουγα την τηλεόραση να παίζει, θα άνοιγα την πόρτα και θα σου έκανα λίγη παρέα να κάνεις το άθλιο σου τσιγάρο.
Σήμερα έξω απ την πόρτα σου δεν ακούγεται τίποτα. Τίποτα δε κάνει αισθητή την παρουσία σου. Η ψυχούλα σου η όμορφη ταξιδεύει για αλλού. Κουράστηκες. Δεν ήμουν πολύ κοντά, αλλά όταν ήμουν σε έβλεπα να παλεύεις να κρατηθείς στη ζωή κι ας κάπνιζες ακόμα.
Δε ξέρω, στενοχωριέμαι για σένα, για το θείο μου;
Απλά κάτι αδειάζει νονέ. Αδειάζει ένα σπιτάκι. Φεύγει ένα άτομο από κοντά μας. Ποτέ ξανά δε θα τον δω και είναι τόσο κρίμα.
Τόσο κρίμα να μην είσαι εδώ να ζήσεις χαρές.
Και τόσο κρίμα που πολλές χαρές στερήθηκες.
Άτιμο πράγμα ο καρκίνος. Άσχημο να φεύγεις απ τη ζωή τόσο γρήγορα.
Καλό ταξίδι νονέ...
Το φωτάκι στην αυλή του εξοχικού αν χαλάσει κανείς δε θα το φτιάξει. Ούτε το παράθυρο στο δωμάτιό μου. Κανείς δε θα μου κάνει μαθηματικά. Κανείς δε θα μου φέρει το δωρο μου τα Χριστούγεννα. Κανείς δε θα μου φτιάξει τσουρέκια το Πάσχα. Αλλά όλοι θα είμαστε εδώ να σε θυμόμαστε μέχρι να σε συναντήσουμε σε λίγα χρόνια.
Να προσέχεις...και να μας προσέχεις.