Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012

Και...κλακ

Και κάπως έτσι.
Κάπως έτσι τελείωσαν όλα.
Ένα ωραίο κλακ, ένα "ξενέρωσα".
Ξέρεις πόσα χρόνια πίσω; 
Ξέρεις πόσες εικόνες; 
Θέλω να βρεθώ στο μηδέν
Για να ξαναρχίσω
Να ξαναζήσω
Κι αν τίποτα δε με επηρεάζει, μόνο τότε θα μπορέσω να ξαναζήσω.




Σε στυλ να μη ξεχνιόμαστε, βλεπόμαστε, φιλιόμαστε, αγαπιόμαστε
σε στυλ να μη ξεχνιόμαστε.

Θυμάμαι τότε που άκουγα έντεχνα.
Θυμάμαι τότε που δεν ήξερα ότι στο Κολωνάκι έχει νυχτερινά μαγαζιά.
Θυμάμαι τότε που πήγαινα 3 φορές την βδομάδα σινεμά και έτρωγα πολλά μακ νάγκετς.
Το τραγούδι δεν έχει καμία σχέση με αυτά που θυμάμαι.
Κι όμως θυμάμαι που το άκουγα κι αυτό στο Mp3 μου για να π'αω σχολή.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

μωρε ωραια τα λες, αλλα αλλαξε επειγοντως φοντο στο μπλογκ σου γτ ειναι κακασχημο κ δε μπορω να σε διαβασω κ θελω απειρα. ξεφορτωσου τα ολα αυτα τα κοκκιναδια, τις επιγραφες κλπ!!! ειναι ΑΑΑΑΣΧΗΜΟΟΟΟ κ ΠΑΝΕΜΟΡΦΑ αυτα που γραφεις. κριμα δεν ειναι?? φιλικα !

Amelie είπε...

Φιλικά, δε δέχομαι συμβουλές για το design του blog Μου. Μ'αρέσουν τα κοκκινάδια του και δε θέλω να αλλάξω τίποτα. Δεν είναι fb εδώ ν'αλλάζουμε cover και τα λοιπά. Αν θες να λάβω κάτι υπ'όψιν μου επίσης, γράψε επώνυμα και μόνο.