Μη δίνεις σε ανθρώπους που δε το έχουν ανάγκη.
Μη δίνεις σε φιλίες που από σένα κοιτούσαν πάντοτε να πάρουν και ποτέ να δώσουν.
Μη δίνεις σε άτομα που όταν είναι καλά, δε κοιτούν τι κάνουν οι γύρω τους κι όταν είναι χάλια κρέμονται από εσένα.
Μη δίνεις σε άτομα που σε αφήνουν εκτεθειμένα σε κινδύνους ενώ εσύ θα έδινες και την ψυχή σου σε αυτά.
Μη δίνεις σε άτομα που έχουν πάρει στη ζωή τους τα πάντα δεδομένα και έχουν σταματήσει να προσπαθούν για οτιδήποτε. Θα σε πάνε πίσω , θα σε κάνουν σαν τα μούτρα τους και ποτέ δε θα εκτιμήσουν το πόσο εσύ προσπαθείς. Βλέπεις είναι δύσκολο να εκτιμήσει κανείς αυτό που κάνεις αν δεν έχει καν πλησιάσει στο να κάνει κάτι στη ζωή του.
Μη δέχεσαι αυτούς και αυτές που στα "κρατάνε μαζεμένα". Δέξου αυτούς που είναι σαν εσένα που θα θυμώσουν και θα σε βρίσουν και θα σου φωνάξουν, που θα τα βγάλουν από μέσα τους.
Δώσε χώρο σε ανθρώπους που σπαταλούν χρόνο αποκλειστικά σε σένα.
Καλωσόρισε τους ανθρώπους που σέβονται το χρόνο σου και δε σου λένε "πότε μπορούν" αλλά πότε "μπορείτε".
Θαύμασε αυτούς που έχουν μάθει να λένε ευχαριστώ, αυτούς που δε ξεχνούν το καλό που τους έχεις κάνει την όποια στιγμή της ζωής τους.
Η φιλία θέλει πότισμα.
όμως δεν είμαστε σαν τα φυτά. Αν μας ποτίσει κάποιος, κάποιος άλλος θα βρεθεί να το κάνει. Γι αυτό πρέπει να αφήνουμε χώρο και χρόνο σε καινούργιους ανθρώπους.
Και γι αυτό όταν ακούω ανθρώπους με πολλές φίλες και πολλούς φίλους, αναρωτιέμαι αν ξέρουν το νόημα της πραγματικής φιλίας.
Δε φοβάμαι πια να βγάζω τοξικούς ανθρώπους από τη ζωή μου.
Δε φοβάμαι να μη δέχομαι αυτά που δε μου αρέσουν και αυτά που με επηρεάζουν αρνητικά.
Δε φοβάμαι να αντικρύσω τον κομπλεξισμό ανθρώπων που ενώ με "αγαπούν" περιμένουν στη γωνία να πω κάτι για να ανταπαντήσουν. Καλέ μου-καλή μου, εγώ ό,τι κάνω ή έχω κάνει και ό,τι θα κάνω το κάνω μόνη μου, κανείς δε μου το χάρισε απλόχερα και ποτέ δεν έμεινα με σταυρωμένα χέρια καταριόντας απλά το σύστημα.
Ακόμα κι αν κάποτε περνούσες καλά με κάποιον ή κάποια, δυστυχώς αυτό δε σημαίνει ότι το πως έχει γίνει τώρα σου ταιριάζει.
Στη ζωή πρέπει να προχωράμε, να πηγαίνουμε σε επόμενες πίστες.
Να κάνουμε αλλαγές, αυτές που μας κάνουν καλύτερους, καλύτερους ανθρώπους.
Δε παραξενεύομαι ούτε απορώ με κανέναν πια.
Όλα μπορεί να συμβούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου