Argo

Καθώς είμαστε σε περίοδο εξεταστικής, αδυνατούμε να αφιερώσουμε έστω και πέντε λεπτά παραπάνω διότι έχει πάρει φωτιά ο κώλος μας από το διάβασμα.

Ωστόσο, τόσοι μαζεμένοι dudes σε μια ταινιάρα πρώτη μου φορά, πρώτη μου φορά.

Μπεν Άφλεκ; Από τότε που έπαιζες στο Pearl Harbour μου άρεσες.

Δεν ήξερα ότι έχεις και ταλέντο ως σκηνοθέτης.

Τώρα με ολοκλήρωσες.

Αρνητικό της υπόθεσης: τα ελάχιστα δευτερόλεπτα εισαγωγής του sultans of swing, μπορούσαν και καλύτερα.

Απορία

Με ήθελες ποτέ;

Με αγάπησες ποτέ;

Με ερωτεύτηκες ποτέ;

Με αγκάλιασες ποτέ ψηλά στον αέρα;

Με χάϊδεψες ποτέ τρυφερά πριν κοιμηθώ;

Με νανούρισες με παραμύθι;

Με πήρες γιατί ανησύχησες αν ζω;

Ένιωσες να πονάς όταν πονούσα και να χαίρεσαι όταν γελούσα;

Με νοιάστηκες ποτέ;

Με πήγες ποτέ μια εκδρομή;

Κι αν αυτό είναι έρωτας τότε τι είναι σύμβαση;

Κι αν η σύμβαση είναι το βόλεμα, τότε τι ζητούν οι λέξεις έρωτας κι αγάπη;

Το λίγο των ανθρώπων

Χωρίς δεύτερη σκέψη, όταν ένιωσα αυτό το τσίμπημα πριν από λίγο, άφησα για ακόμα μια φορά το βιβλίο που είχα για την εξεταστική στην άκρη και ένιωσα την επιθυμία να μιλήσω για όλα αυτά που πέρασαν από το μυαλό μου. Όλα αυτά λοιπόν συνοψίστηκαν στον τίτλο. Για μια στιγμή, σκέφτηκα πόσο λίγοι είμαστε όταν τσακωνόμαστε με φίλους μας, πόσο λίγοι είμαστε όταν δε παραδεχόμαστε τα λάθη μας, πόσο λίγοι είμαστε όταν δε μπορούμε να κάνουμε μία σχέση η οποία να στηρίζεται στην εμπιστοσύνη και την αγάπη χωρίς να βλέπεις τίποτα άλλο πέρα από αυτά τα δύο.

Και κυρίως το τελευταίο. Όχι επειδή το blog μου είναι τέτοιου περιεχομένου αλλά επειδή θεωρώ πως να το να βρίσκεις τον άνθρωπο με τον οποίο ταιριάζεις σχεδόν σε όλα, αγαπάς όσο τον εαυτό σου και θα θυσίαζες τα πάντα γι'αυτόν είναι το πιο ψηλό σκαλοπάτι που έχεις ανέβει στη ζωή. Και ειδικά όταν η ζωή μας έχει γίνει έτσι όπως τη βλέπουμε να περνάει τώρα, σαν ταινία που δε μπορούμε να πατήσουμε το pause γιατί ο χρόνος τρέχει πιο γρήγορα από τη σκέψη μας. Όσο περίεργο κι αν ακούγεται γύρω μου, δεν υπάρχει κάνενα ζευγάρι που να έχει δημιουργηθεί καθαρά από αγάπη, δεν υπάρχει καμία φίλη μου που να είναι ερωτευμένη με αυτόν που έχει δίπλα της απόλυτα και κανένας φίλος μου που θαυμάζει εξίσου αυτήν που έχει επιλέξει να τον συντροφεύει. Αντίστοιχα, σε γνωριμίες που κάνω, δε βλέπω πουθενά την εμπιστοσύνη. Παντού υπάρχει ένα κέρατο, ένας εγωισμός, μία ιδιοτέλεια, ένα βόλεμα που έχει να κάνει είτε με οικονομικούς λόγους είτε με αυτό που ονομάζω εγώ "βολευτικούς" λόγους. Υπάρχουν βέβαια ερωτευμένοι που δεν είχαν την ανταπόκριση ή που όταν την είχαν δε την εκμεταλλεύτηκαν αλλά κι αυτοί, όταν δε τη βρίσκουν, αφιερώνονται σε άλλα άτομα τα οποία προφανώς δε τους γεμίζουν αλλά παραμυθιάζονται έστω οι ίδιοι ότι έχουν κάτι καλό δίπλα τους.

Για όλους αυτούς τους λόγους. Γι' αυτό και οι άνθρωποι καμιά φορά γινόμαστε λίγοι, πολύ λίγοι μπροστά στα μάτια των άλλων. Γι αυτό και έχω αποφασίσει πως το να είσαι μόνος σου αλλά να ξέρεις γιατί θες να είσαι μόνος σου είναι πολύ καλύτερο από το να είσαι σε ημίμετρες καταστάσεις ή με ανθρώπους που τελικά ποτέ δε θα σε καταλάβουν.

Αν βρεις αυτόν που θα σε καταλαβαίνει, μην τον αφήσεις.

Αν βρεις αυτόν που θα σε κάνει να είσαι ο εαυτός σου και να μοιράζεσαι γέλια, κλάματα, ρεψίματα, προβληματισμούς, σαββατοκύριακα, αργίες, μαλακίες, φαγητό, όμορφα νανάκια, φούτερ, αγκαλιές και πολλά άλλα, μείνε μαζί του και προσπάθησε να τον κρατήσεις γιατί σου είπα, ο χρόνος κυλά πιο γρήγορα απ' όσο νομίζεις...

Άνθρωποι και μισάνθρωποι

Συγχαρητήρια! 

Ανήκετε στην πρώτη κατηγορία γιατί είστε άνθρωπος.

Μόλις χάσατε. Κάτι πολύ σημαντικό, την αξιοπρέπειά σας. 

Ο μισός άνθρωπος λοιπόν κατά τον ορισμό μου είναι αυτός που λειτουργεί σε όλα μισά. Από τη μία προσπαθεί και αγαπάει, κατανοεί και εξακολουθεί να αγαπάει, από την άλλη, κατά το υπόλοιπο μισό λειτουργεί όχι σαν άνθρωπος. Η αξιοπρέπεια φεύγει λοιπόν επειδή αυτοακυρώνεται. Μισός άνθρωπος γίνεσαι όταν από το στόμα σου βγαίνουν άσχημες κουβέντες για έναν άνθρωπο που μέχρι χθες εκτιμούσες απεριόριστα σύμφωνα με τα λεγόμενά σου και επειδή βωμολοχείς αλλά και επειδή περιγράφεις σαν κάτι άλλο αυτόν τον άνθρωπο. Είσαι μισός επίσης όταν δε μπορείς να μοιραστείς, αυτό που μοιράζεται ο άλλος- την ελευθερία και καταλήγεις σε καταπιεστικές καταστάσεις. 

Ανύπαρκτος

αυτός που γνώρισες για έναν ή δύο μήνες και μέσα σε λίγα λεπτά κατάφερε να γίνει ανύπαρκτος για σένα.

Και ξέρεις γιατί;

Γιατί κάθε ερωτευμένος άνθρωπος που δε βλέπει ανταπόκριση προσπαθεί με κάθε μέσο να εξευτελίσει τον άλλο για να σταματήσει να τον σκέφτεται ή θέλει τόσο πολύ να τον ρίξει στα μάτια του που βάζει με πράξεις τα δυνατά του. Συνήθως τα καταφέρνει και μετά νιώθει σουπεργαμάουα τύπος που έχει πει και λίγες βρισιές για να νιώσει ότι έκανε την άλλη σκουπίδι. Εννοείται ότι κάθε ηλεκτρονική επικοινωνία και μη μπλοκάρεται, για να έχουν αξία οι βωμολοχίες.

Παρακαλώ περάστε να παραλάβετε την αμοιβή.

Όχι από μένα κύριε μου, σας παρακαλώ.

Την αμοιβή θα την πάρετε από την επόμενη που θα πέσει στο δρόμο σας.

Συμπεριφορά απέναντι σε ανύπαρκτο άνθρωπο: απλά να αφιερώσεις ένα ποστ για να εισάγεις την κατηγορία στη μελέτη σου. Η επόμενη μελέτη θα αφορά στον εγωκεντρισμό σου ως άνθρωπο καθώς και στη μελέτη του αιδοίου σου, περιγραφικά και με όλες τις λεπτομέρειες.

Σας ευχαριστούμε.

Α, το ποστ φυσικά και δεν αφορά σε κάποιο άτομο που ξέρω πολλά χρόνια και εκτιμώ τη συγγνώμη του και το αληθινό ενδιαφέρον του αλλά σε πραγματική ιστορία για άνθρωπο, άλλο άνθρωπο προσωρινό που με ενέπνευσε να δώσω συμβουλές σε μια φίλη μου, blogger πάντα.

Le temps d'amour

 Σήμερα λέει ή χθες το ξημέρωμα,  κάπου ανάμεσα στον ύπνο μου τελοσπάντων, βρισκόμουν σε μία αίθουσα ζωγραφικής στην Καλών τεχνών, γνώριμη αίθουσα που καμιά φορά μας βάζουν να κάνουμε μάθημα εμείς οι θεωρητικοί. Εκεί λοιπόν, μου είχαν δώσει ένα πορτραίτο και έπρεπε να το  "γεμίσω" με χρώμα προσεκτικά, να μη μου ξεφύγει καμία άκρη. Άργησα να ξεκινήσω ενώ παράλληλα αγχωνόμουν ότι δε θα προλάβω να το τελειοποιήσω και είπα στη διπλανή μου:

- Δε μπορώ να πιάσω το μολύβι, μου φαίνεται τόσο δύσκολο να τελειοποιήσω κάτι

- Προσπάθησε. Να στο κάνω εγώ; Είναι τόσο εύκολο!

 Έπειτα άρπαξα το μολύβι και γέμισα όσο πρόλαβα μόνη μου και κράτησα και το καδράκι να το θυμάμαι. Αποφάσισα να τελειοποιώ από δω και πέρα μόνη μου κάθε έργο.

Στον ύπνο μου, βλέπω τις πιο αληθινές καταστάσεις.

Μετά ήρθε κάποιος με μακρύ παλτό να με πάρει. Με περίμενε αρκετή ώρα να τελειώσω το μάθημα. Μ'έπιασε απ'το χέρι και μου είπε πως έστω κι έτσι το "έργο είναι αρκετά ωραίο". Χαμογέλασα και μετά πρέπει να με πήρε στ'αλήθεια ο ύπνος, έχοντας αυτό τον ήχο στ' αυτιά μου.

Κ.Δ

Διατίθεται ἀπόγνωσις

εἰς ἀρίστην κατάστασιν,

καὶ εὐρύχωρον ἀδιέξοδον.

Σὲ τιμὲς εὐκαιρίας.

Ἀνεκμετάλλευτον καὶ εὔκαρπον

ἔδαφος πωλεῖται

ἐλλείψει τύχης καὶ διαθέσεως.

Καὶ χρόνος

ἀμεταχείριστος ἐντελῶς.

Πληροφορίαι: Ἀδιέξοδον

Ὥρα: Πᾶσα.

Κική Δημουλά, "Αγγελίες"

Ευτυχέστατο το νέο έτος...

 πειράζοντας λίγο τον χρόνο, αλλάζοντας λίγο τα πρόσωπα που μας συντροφεύουν, βάζοντας νέους πίνακες στο δωμάτιο, δημιουργώντας νέο alternative στυλ, εξ-οδεύοντας σε γκλαμουράτα μέρη, βγαίνοντας για πρώτη φορά έξω την Πρωτοχρονιά, μένοντας όμως με την ίδια διάθεση που καλλιεργούσα καιρό τώρα. 

 Ο νέος κόσμος της φετινής νυχτερινής ζωής δεν είχε τίποτα να ζηλέψει εν τέλει από τον κόσμο που βρισκόμουν τα προηγούμενα χρόνια. Λήγει ένας ή καλύτερα μισός χρόνος περιπλάνησης. Έτσι όπως περιπλανήθηκε το σώμα, περιπλανήθηκε και η ψυχή. Αυτό που λένε, το σιχάθηκα. Το 2013 θα με βρει να επιστρέφω μόνη μου ή με παρέα στις παλιές μου συνήθειες. Θα με βρει να βαριέμαι να συρθώ σε νυχτερινά μαγαζιά, να ασχοληθώ με το φέισμπουκ. Πολύ περισσότερο θα με βρει σε αίθουσες κινηματογράφων, κάτι που δεν έφυγε ποτέ από τη ζωή μου βέβαια, θα με βρει να διαβάζω(πρέπει να ξεκινήσω), θα με βρει να συνειδητοποιώ ότι αρκούν μερικοί μήνες για να δεις τι αξίζει εν τέλει στη ζωή.

 Η λέξη "φοβάμαι" δε θα λείψει ούτε το 2013.

 Το νέο έτος με βρίσκει αρκετά ώριμη και κάτι πολύ σημαντικό που είχα ξεχάσει να είμαι- αυθόρμητη και κάθετη, αποφασιστική και απλησίαστη.

 Το νέο έτος θα είναι για μένα ό, τι είναι για έναν σκηνοθέτη μια νέα ταινία, χωρίς τα ψέματά της.