Παραδίνομαι

δύναμη                  

                                                   Ενέργεια

               αγάπη                    

μίσος

έρωτας

    πάθος

                                           λύπη

  ζήλεια

Today and tonight...

my song is . . .

photo from wehearit

Chop Suey

80 - 1 = ;

Απόψε...

έχει δροσιά και καθώς τυλίγομαι με το σεντόνι ξέρω πως λείπει ένα άγγιγμα εκεί κάτω. Όμως απόψε έχω τα νεύρα μου και δε θα μοιραστώ τίποτα άλλο. Το μόνο που με εκνευρίζει είναι πως μάλλον κάποια δαχτυλάκια ξέφυγαν από αυτό που ονειρευόμουν τόσες μέρες. Και είναι κρίμα. Ή  μάλλον είναι επιλογή. Και έχω μάθει να σέβομαι τις επιλογές των άλλων. Αρκεί να μη γίνονται τακτικές.

Πάντα μισούσα τα στρατόπεδα.

Πάντα μισούσα αυτό που μισώ να κάνω τώρα.

~.~                 ~,~

Όταν αφαιρείς από αυτό τον αριθμό την μία, μένουν νομίζεις οι υπόλοιπες 79;

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

Συγγνώμη...

If...

I was able to do it, I would have run away from this bad feeling.

Tonight I 've just grown up some more years.

Freeze. I don't want to feel this again.

Ένας φανταστικός μου διάλογος με τον μικρό πρίγκιπα

* is this Dali?

Επειδή ποτέ δε θα μάθουμε αν υπάρχει κάπου στη Γη ή σε κάποιο παράλληλο σύμπαν ο άνθρωπος που θα είναι ο μικρός μας πρίγκιπας, ο άνθρωπος που μπορεί να συζητήσει μαζί μας χωρίς να έχει στο πίσω μέρος του μυαλού του ότι μπορεί να τον βλάψουμε ή ότι δεν είμαστε ό,τι κατάλληλο γι'αυτόν, επινοούμε και συνδιαλεγόμαστε με έναν δικό μας πρίγκιπα που στην ουσία μπορεί να είναι βιτρίνα του εαυτού μας.

 Δεν αρνούμαι την ύπαρξη του άλλου. Η ύπαρξη του άλλου άλλωστε είναι αυτή που μας βοηθάει να πετύχουμε μια οποιαδήποτε αλήθεια γύρω από τον εαυτό μας. Ο άλλος είναι απαραίτητος για να υπάρξω εγώ η ίδια και να γνωρίσω καλύτερα τον εαυτό μου. Η βιτρίνα μου στέκεται κάθε μέρα εκεί, βλέπει την πρόοδο της ζωής μου, τις αλλαγές που βιώνω, τις συναισθηματικές μεταπτώσεις και σχεδόν τα πάντα. Αν έστω και ένα άτομο το οποίο εγώ θεωρώ σημαντικό δε δει όλα αυτά που βιώνω και δεν τα αναγνωρίσει τότε καμία αλήθεια και καμία σταθερή άποψη δε θα δημιουργηθεί.

Δε συνηθίζω να φιλοσοφώ απλά είναι μερικά βράδια που νιώθω να μην έχω τον καθρέφτη απέναντί μου. Νιώθω να μην μπορώ να συνομιλήσω με εμένα την ίδια. Είναι κρίση προσωπικότητας; Είναι φόβος να αντιμετωπίσω αυτό που πάω να καθιερώσω ως προσωπικότητά μου; Ας είναι. Ποιος άνθρωπος δε φοβάται να αντιμετωπίσει τον ίδιο του τον εαυτό; Όπως είχε πει και ο Μιτεράν "θάρρος είναι να κυριαρχείς στον φόβο σου, όχι να μην έχεις φόβο".

Ποτέ κανείς δεν τολμάει να φτάσει βαθιά γιατί φοβάται. Ποτέ κανείς δεν τολμά να φτάσει βαθιά ακόμα και στους άλλους γιατί φοβάται ότι δε θα βρει βάθος. Ξέρεις τι είναι να ζεις με τον ανασφάλεια ότι ποτέ δε θα βρεις βάθος σε έναν άνθρωπο; Αμέσως μειώνονται οι επιλογές σου για να μοιραστείς σκέψεις και συνεπώς συναισθήματα και καταστάσεις παραγωγικής ρουτίνας όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται αυτό. Σιγά σιγά οδηγείσαι στη μοναξιά που μόνος σου έχεις φτάσει να φοβάσαι. Η μοναξιά είναι η αρχή και το τέλος όλων. Είναι η αφετηρία όλων μας. Αυτό που είναι πραγματικά εντυπωσιακό είναι πως κάνουμε τα πάντα για να ξεφύγουμε από αυτή την αφετηρία!

- Και τι σημαίνει αυτό;

- Αυτό σημαίνει πως χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλο. Πως κάθε τριαντάφυλλο εξαρτάται από εμάς πόσο μοναδικό θα γίνει.

- Συμβαίνει και με τον έρωτα αυτό ή μόνο με τους ανθρώπους που εκτιμάμε;

- Συμβαίνει και με τον έρωτα. Το γεγονός ότι θα ερωτευτούμε κάποιον μπορεί να σημαίνει πάρα πολλά για την εξωτερική του εμφάνιση και για αυτά που μας εντυπωσίασαν ή μας άγγιξαν ερωτικά. Το γεγονός όμως ότι θα συνεχίσουμε να τον ερωτευόμαστε και να μην περνάμε στο στάδιο της συνήθειας ή της αγάπης που είναι το ευκολότερο, αυξάνει την μοναδικότητά του και κάνει κι εμάς μοναδικούς. Όσο πιο μοναδικός είναι ο άλλος στα μάτια σου, τόσο πιο μοναδικός νιώθεις κι εσύ που έχεις κοντά σου κάτι τόσο ξεχωριστό. Κάτι τόσο δικό σου. Κανείς δεν μπορεί να στο πάρει. Το χρειάζεσαι και σε χρειάζεται. Η λέξη μοναξιά αντικαθίσταται από την λέξη μαζί.

- Η μία είναι ουσιαστικό όμως...

- Και τι έγινε; Ποιος είπε ότι πρέπει πάντα να ταιριάζουν μεταξύ τους τα όμοια; Και τι σε κάνει να κατηγοριοποιείς τους ανθρώπους; Κανείς δεν κατηγοριοποιείται με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο κι αυτό να το βάλεις καλά στο μυαλό σου.

- Ναι, όμως μερικοί άνθρωποι έχουν άλλα σχέδια στη ζωή τους άρα αυτομάτως εντάσσονται σε άλλες κατηγορίες.

- Έχεις ακούσει για την παγκοσμιότητα του ατομικού σχεδίου ζωής;

- Υπάρχει κάτι συγκεκριμένο που πρέπει να μάθω γι' αυτήν;

- Όχι, τίποτα. Τώρα μου ήρθε. Και απλά σκέφτηκα πως όσο ατομικό κι αν είναι κάτι στη ζωή μας πάντα θα έχει μια καθολική παγκόσμια αξία. Αυτό σκέφτηκα.

Είναι ίσως ο πιο ωραίος διάλογος που έχω κάνει με τον εαυτό μου.

Κρίμα που τον άφηνα μερικές στιγμές και επέτρεπα εσωτερικές παρορμήσεις να με φυλακίζουν.

Ξαφνικά δεν ένιωσα τόσο μόνη.

Να τι μπορεί να σου προκαλέσει η έλλειψη ενός ατόμου που δεν άκουσες για να πεις μια καληνύχτα.

 Μοναξιά; Καθόλου.

Φτάνει η σκέψη. Ξέχασα... και το βάθος της σκέψεώς σου.

Το σύμπαν...

Ο πολυαγαπημένος μου wOODY aLLEN που βγαίνει και η ταινία του όπου να'ναι, πως και πως την περιμένω, έλεγε μεταξύ άλλων έξυπνων πραγμάτων ότι το σύμπαν επεκτείνεται. Έλεγε επίσης ότι χωρίς αμφιβολία υπάρχει ένας αθέατος κόσμος. Το πρόβλημα είναι πόσο μακριά είναι από το κέντρο της πόλης και μέχρι ποια ώρα είναι ανοιχτός. Η βικιπαίδεια, οπότε αυτό καταλαβαίνετε ότι πάει αντιγραφή και επικόλληση, λέει ότι ως σύμπαν εννοούμε, στην καθομιλουμένη, το σύνολο των πραγμάτων που υπήρξαν, υπάρχουν ή θα υπάρξουν ποτέ, το σύνολο δηλαδή των όντων. Ειδικότερα, λέγοντας Σύμπαν στην επιστήμη εννοούμε συνήθως ολόκληρο το χωροχρονικό συνεχές, καθώς και το σύνολο της ύλης και της ενέργειας που περικλείει. Την φράση όμως του Αλχημιστή του Πάολο Κοέλιο που την ξέρουν και οι πέτρες, ότι όταν θέλεις κάτι πολύ όλο το σύμπαν συνομωτεί για να το αποκτήσεις, λίγοι την πιστεύουν.

Ξέρεις τι; O nnie την πιστεύει. Και καλά κάνει. Κι εγώ την πιστεύω.

Όμως αυτό που πιστεύω περισσότερο απ'όλα είναι πως αυτό που ψάχνεις είναι πολύ κοντά σου. Πιο κοντά απ'όσο θέλεις να νομίζεις. Κι αν το σύμπαν τελικά σε οδηγεί σε αυτό που θες, σημασία έχει το ταξίδι που θα κάνεις εσύ για αυτό που θες. Ο τρόπος με τον οποίο θα το κερδίσεις. Ο δρόμος που θα διανύσεις και τα χιλιόμετρα που θα κάνετε για να φτάσετε ο ένας τον άλλο. Είναι σπάνιο αυτό που συμβαίνει. Είναι σπάνιο να θέλετε κι οι δυο τόσο πολύ να φτάσετε στον προορισμό. Να γίνετε ένα.

Θα ξέρετε τουλάχιστον ότι το σύμπαν τα κατάφερε. Άφησε όπως λέει κι ο nnie εκατομμύρια ανθρώπων στην άκρη κι ασχολήθηκε με δυο ψυχές. Τα κανόνισε όλα τόσο γαμάτα. Πιο γαμάτα δε θα μπορούσε να τα είχε κανονίσει. Τα υπολόγισε όλα τέλεια.

Τώρα όμως δεν αποφασίζει το σύμπαν. Τώρα στο ταξίδι που θα κάνουμε είμαστε εμείς. Οι ψυχές μας πρώτα και έπειτα τα σώματά μας. Κι άσε τον Γούντι τον τρυποκάρυδο να λέει τι επεκτείνεται και τι όχι.

Ενωμένες ψυχές.

Ενωμένα δευτερόλεπτα.

Σκέψη;

μία και μοναδική...



First aid kit!

Έπειτα από μεγάλες στιγμές στον τομέα γνωριμιών και από διάφορα μέρη συναντήσεων, μπορώ να πω ότι υπάρχουν μικρά κλειδιά τα οποία πρέπει να χρησιμοποιούμε. Η επιτομή της κατινιάς θα έλεγαν μερικοί, εγώ το λέω απλώς ενδιαφέρον. Αφού μπορείς να τα μάθεις πριν από αυτόν, γιατί να κρατηθείς;

1. Φέισμπουκ. Αν είναι σοβαρός το έχει κλειδωμένο. Έχει κλειδώσει τα πάντα ακόμα και τους φίλους. Αν είναι βλάκας κάγκουρας που ψάχνεται έχει αφήσει ανοιχτές τις καλές του φωτογραφίες, μη χάσει και καμιά γκόμενα, κρίμα θα ναι. Αν είναι στρατόκαυλος, κολλημένος και κομπλεξικός το προφίλ του θα έχει προφάιλ φώτο: "ελλάς ή τέφρα". Αν είναι ανώριμος, θα είναι in a relationship with κάποιον φίλο του. Αν είναι ερωτικά απογοητευμένος ή τα έχει δοκιμάσει όλα στη ζωή του, θα είναι widowed. Αν είναι γλίτσας θα έχει προφάιλ τα μπράτσα του μπροστά από τον καθρέφτη του μπάνιου του. Αν είναι hipster ή emo ή κάτι φρικοειδές θα έχει backgrounds περίεργα με σύμβολα μοναδικά σαν να ξεφύτρωσε από Thundercats. Αν είναι το βουτυρόπαιδο του χ,ψ κολεγίου σίγουρα θα έχει μια λίστα από πανεπιστήμια του εξωτερικού στα info, ανοιχτά για να βλέπεις και τι παιδί παίρνεις.

2.Badoo & the zoo. Λοιπόν, το ζοο το άκουσα για πρώτη φορά από μια φίλη μου που το παρουσίαζε παιχνιδάκι. Τελικά ήταν σάϊτ γνωριμιών! Το badoo το ανακάλυψα πρόσφατα. Κοίτα έχει πλάκα. Βάλε απλά το όνομα αυτού που σ' ενδιαφέρει και δες τι στοιχεία έχει προσθέσει για να κάνει γνωριμίες. Αν έχει βάλει καμιά αστεία ατάκα, μη νευριάσεις, απλά να ξέρεις ότι είναι θεός ο τύπος. Όχι μόνο έχει γραφτεί (για πλάκα) αλλά έχει βάλει και θεϊκή ατάκα οπότε ένας λόγος να καταλάβεις ότι απλά υπήρξε μια στιγμή στην έρημη ζωή του που ήθελε να μαλακιστεί για λίγα λεπτά. Cool. Αν έχει βάλει φωτογραφία τότε στραβώνει το πράγμα. Απλά θα μπορούσε να είχε βάλει μια ψεύτικη, σαν αυτές με κεφάλι από το hi-5 και σώμα του superman. Υπάρχουν και οι συνειδητοποιημένοι ά απλά ειλικρινείς:"Τα πάντα ρει... Επίσης δεν είμαι ούτε ανώμαλος ούτε διεστραμένος.... Απλά μου αρέσει να κάνω σεξ κάθε μέρα... ". Εντάξει φίλε μου κι εμείς θέλουμε αλλά δε το χει κι ο κόσμος τούμπανο. Κι άσε τον Ηράκλειτο ήσυχο, αν έχεις τελειώσει Φιλοσοφική κράτα το για σένα!

3. Google, μα φυσικά! Πώς θα τολμούσα να το ξεχάσω; Αν δεν γκουγκλάρεις, δε θα μάθεις. Εδωπέρα μαθαίνουμε ότι μερικοί ήταν μοντέλα στα νιάτα τους και δε το ξέραμε ή ότι έχουν extreme δραστηριότητες. Γιατί να μην το ξέρεις; Γκουγκλ is the way λοιπόν.

Στο Παρίσι λοιπόν, στο Παρίσι!

Πρωί στο Παρίσι, μεσημέρι στο Παρίσι, απόγευμα στο Παρίσι, μεσάνυχτα στο Παρίσι, άντε και περιμένω αυτή την ταινία κάτι μήνες. Κάτι μήνες; Από τότε που έκανα κινηματογράφο στη σχολή και έψαχνα να βρω τα άπαντα κάθε σκηνοθέτη. Καλά, μη νομίζεις, η μνήμη μου κρατούσε μόνο κάτι ονόματα ή σκηνοθεσίες kinky τελείως και την τελευταία συνάντηση στην αίθουσα με τον Πάνο Κούτρα. Ήταν η τελευταία επαφή μου με τη σχολή.

Η τελευταία επαφή.

μΠορώ να μη θυμάμαι τι έφαγα χθες το βράδυ, στιγμιαία να μη θυμάμαι πότε έχω γενέθλια αλλά η τελευταία επαφή με έναν άνθρωπο μένει ανεξίτηλη στη μνήμη μου. Είναι η λέξη "τελευταίος" που ξαφνικά ανασημασιοδοτείται και αποκτά την έννοια του "πρώτου". Αυτό που για σένα έγινε τελευταίο έρχεται πάντα πρώτο στη μνήμη σου. Στη μνήμη μου καλύτερα, γιατί, είπαμε, εσείς εκεί έξω έχετε πολύ καλή μνήμη, εγώ καθόλου.

Η τελευταία βόλτα, το τελευταίο ταξίδι, το τελευταίο φιλί, η τελευταία ερωτική επαφή, το τελευταίο δείπνο στο σπίτι, ο τελευταίος τσακωμός, το τελευταίο δώρο γενεθλίων ή επετείου, η τελευταία ταινία αγκαλιά με τον άνθρωπό σου.

Και αναρωτιέσαι τι πάει να πει "άνθρωπος σου". Είναι δύσκολο όπως μου έχει πει κάποιος να βρεις κάποιον να ταιριάζεις σε όλα. Μπορεί το σεξ που θα κάνεις να σε ικανοποιεί ή μπορεί να σε ικανοποιεί μια έξοδος μια στο τόσο μαζί του ή κάτι που προγραμματίζει εκείνος για να σου δείξει την αγάπη του. Μπορεί να ακούτε την ίδια μουσική αλλά μπορεί εσύ να ακούς και να τη βρίσκεις και με λαϊκά ωστόσο να ντρέπεσαι να το σερβίρεις ωραία και καλά στον άλλο. Τι είναι αυτό που κάνει μερικά ζευγάρια να είναι τόσο απόμακρα; Τι είναι που κάνει μερικούς τύπους να μιλάνε για τις κοπέλες τους σα να ήταν τίποτα περιστασιακές γκόμενες; Μήπως είναι το μη-δέσιμο; Ναι, είναι δική μου λέξη. Βαριέμαι να ψάχνω ετερόσημο τώρα. Είναι οι μικρές εκείνες λεπτομέρειες που ενώνουν δύο ανθρώπους στ'αλήθεια και ό,τι και να γίνει ο δεσμός τους είναι τόσο δυνατός για να καταφέρουν ποτέ ακόμα και μετά από τσακωμό να πουν την λέξη χωρίζω. Αυτό συμβαίνει σπάνια. Δε γίνεται να ταιριάζουμε με όλους. Δε γίνεται το status της ζωής μας να συνάδει πάντα με το status της ζωής του άλλου. Σχέση λοιπόν είναι εκείνη η χρονική στιγμή στην οποία ενώνονται δύο άνθρωποι, έτοιμοι να πληρώσουν κάθε τίμημα και να αποδυθούν κάθε τι που θα θέσει σε κίνδυνο τον δεσμό τους. Ουσιαστικά γίνεται μια ανταλλαγή εαυτών. Χωρίς να το καταλάβεις η ζωή του άλλου έχει αρχίσει να γίνεται και δική σου. Κι αν σας τρομάζει αυτό καλύτερα να μην προσπαθήσετε να δεθείτε ποτέ με τον άλλο.

Αυτός που ξέρει καλά να λύνει κόμπους, αυτός είναι έτοιμος και για να "δεθεί".

Επιμένω. Είναι δύσκολο να είσαι ένα με τον άλλο. Θες χρόνο για να το καταλάβεις. Θέλει θυσίες. Θέλει νεύρα, κλάματα και μετά τεράστια χαμόγελα. Κι όταν επιτέλους έρθει η λέξη χωρίζω, θέλει δύναμη ψυχής. Κάποιος από τους δύο θα πονέσει και για τους δυο σας. Αυτό θα σημαίνει ότι είστε ένα. Το είστε είναι παρελθοντικό.

Το μόνο που ήθελα να πω ήταν όχι πάλι.

Θέλω να πω πως δεν είμαι τόσο δυνατή όσο δείχνω.

Ούτε τόσο αναίσθητη όσο είχα καταφέρει να γίνω.

Και ξέρεις τι άλλο θέλω να πω;

Όλοι οι άνθρωποι έχουν παρελθόν, έτσι δεν είναι;

Οι εμπειρίες μας, μας κάνουν να είμαστε αυτό που είμαστε.

Οι άνθρωποι που συναντήσαμε τυχαία και μοιραστήκαμε ώρες μαζί τους.

Δε θέλω να είμαι αδύναμη.

 Ακούς;

Θέλω να είμαι δυνατή.

Σήμερα...

Νιώθω...

γαμάτα.

Σα να μου χάρισαν ένα μπαλόνι.

Τόσο γαμάτα.

Δηλαδή

γάμα-τα...